gravitropisme zwaartekracht.Voor een zaadje dat onder de grond zit is deze vaste groei richting natuurlijk van het grootste belang. Na ontkiemen moet het kiempje naar boven groeien om het licht te vinden voor zijn fotosynthese. Ondertussen groeit zijn worteltje naar beneden dieper de grond in waar het water en voedingsstoffen vindt.
Statocyten en Statolithenstatocyten genoemd. In die statocyten zitten kleine zetmeelkorreltjes (ook wel statolithen genoemd) die kunnen uitzakken. De onderkant van de plant wordt aangegeven door de plaats waar deze korreltjes onder invloed van de zwaartekracht naartoe zakken in de cel. In het bovengrondse deel van je spruitje, zitten ook statocyten. Zij moeten er juist voor zorgen dat de plant naar boven groeit, dus tegen de zwaartekracht in. Hier zitten de cellen in een speciale cellaag: de endodermis. De endodermis zit onder de bast van de plant.
Trek maar aan het touwtje dan gaat het deurtje vanzelf open.
Planten kunnen dus zwaartekracht waarnemen met behulp van kleine zetmeelkorreltjes, de statolithen, die aanwezig zijn in speciale cellen, de statocyten, in de worteltop en in de endodermis van de scheut. Maar, hoe kunnen nu die paar statocyten met die piepkleine statolithenstatocytenzwaartekracht meting maar over een korte afstand doorgeven.
Alle cellen, dus ook de statocyten in de worteltop, worden aan de binnenkant verstevigd door sterke eiwitten die als een netwerk kriskras door de cel heen lopen. Deze eiwitten worden actines genoemd. Actines tatocyten werkt het op dezelfde manier. Stel de wortel van een plant wordt op zijn zij gelegd. De statolithen zakken naar de zijkant van de statocyt. Omdat de statolithen verbonden zijn aan de actines gaan zij door het uitzakken aan de actines trekken.
Dit is te vergelijken met het touwtje aan het deurtje. Doordat de tatolithen aan de actinesauxineBron:
De plant Word naast de geotropie (groeiwijze door de invloed van de zwaartekracht), ook gestuurd door fototropie
Statocyten en Statolithenstatocyten genoemd. In die statocyten zitten kleine zetmeelkorreltjes (ook wel statolithen genoemd) die kunnen uitzakken. De onderkant van de plant wordt aangegeven door de plaats waar deze korreltjes onder invloed van de zwaartekracht naartoe zakken in de cel. In het bovengrondse deel van je spruitje, zitten ook statocyten. Zij moeten er juist voor zorgen dat de plant naar boven groeit, dus tegen de zwaartekracht in. Hier zitten de cellen in een speciale cellaag: de endodermis. De endodermis zit onder de bast van de plant.
Trek maar aan het touwtje dan gaat het deurtje vanzelf open.
Planten kunnen dus zwaartekracht waarnemen met behulp van kleine zetmeelkorreltjes, de statolithen, die aanwezig zijn in speciale cellen, de statocyten, in de worteltop en in de endodermis van de scheut. Maar, hoe kunnen nu die paar statocyten met die piepkleine statolithenstatocytenzwaartekracht meting maar over een korte afstand doorgeven.
Alle cellen, dus ook de statocyten in de worteltop, worden aan de binnenkant verstevigd door sterke eiwitten die als een netwerk kriskras door de cel heen lopen. Deze eiwitten worden actines genoemd. Actines tatocyten werkt het op dezelfde manier. Stel de wortel van een plant wordt op zijn zij gelegd. De statolithen zakken naar de zijkant van de statocyt. Omdat de statolithen verbonden zijn aan de actines gaan zij door het uitzakken aan de actines trekken.
Dit is te vergelijken met het touwtje aan het deurtje. Doordat de tatolithen aan de actinesauxineBron:
De plant Word naast de geotropie (groeiwijze door de invloed van de zwaartekracht), ook gestuurd door fototropie
Comment