Mijn maatje is paranoide schizofreen en heeft een eigen website met een dagboek erop gezet, ik vind het wel s intressant om mensen te laten lezen hoe het er daar in dat hoofd aantoe gaat...
In 1999 zijn de stoppen doorgeslagen oorzaak: to mutch dopamine in the brain
Hoe het begon:
HET TOPRADIO SCHANDAAL
Na een vermoeiende dag wandelde ik onder invloed van XTC naar huis.
Ik woonde toen in Wachtebeke, een klein dorpje aan de Nederlandse grens.
IK woonde daar al bijna mijn hele leven, terwijl ik naar topradio aan het luisteren ben rol ik me zoals gewoonlijk een joint, Ineens was mijn ex-lief live een liedje aan t meezingen op topradio! ik kon duidelijk haar stem herkennen!, wanneer ik haar hoorde zingen sprong ik recht en begon ik te lachen, Daarna begon ook Sofie te lachen,een moment later was er op de radio niets meer te horen, er speelde opnieuw enkel nog muziek...
Ik vroeg me af waarom Sofie haar stem zo plotseling verdwenen was, zelf vertrouwde ik de hele situatie niet ik wist echt niet goed wat er nu van me verwacht werd, daardoor ben ik zowat beginnen doorslaan!!
Ik heb dan ook al mijn weed en mijn XTC die ik bij me thuis verborgen had weggesmeten, daarna ben ik onderinvloed van de muziek op de radio psychoaffectief beginnen dansen,daarna begon ik te zappen op TV om te zien of er niets te zien was i.v.m. hetgeen juist gebeurd was....
Misschien maakte deze stunt deel uit van een nog veel groter project!!
Tijdens het zappen kwam ik terecht bij de rechtstreekse uitzendingen van 'de Peter Hoogland show'.
Ik zag daar de presentator, Peter Hoogland, die ineens recht naar me keek en daarna begroetend zijn hand omhoogstak!
Ik heb toen mijn TV van post verzet, maar op andere posten was er geen schending van de privacy ...
Toen ik terugkeek naar Ka2 was de presentator terug bezig met zijn show, alsof er nooit iets gebeurd was, maar toch kon ik me nog maar al te goed herinneren wat er juist allemaal gebeurd was!!
Een ogenblik voordien keek hij me recht aan net alsof hij me kon zien zitten in mijn zetel...
Het hield duidelijk verband met mijn ex die op daar in de studio van topradio was!!
Daarna ben ik dan bij enkele vrienden gegaan, Wanneer ze me zagen hadden ze onmiddellijk door dat er iets aan het gebeuren was.
Mijn ogen zagen eruit alsof ik al een hele week speed gepakt had. 'alles in orde?' , vroeg iemand me. 'eigenlijk niet', antwoordde ik...
Ik zag mijn maat eens kijken, Volgens mij wisten ze het maar al te goed wat er aan het gebeuren was,"Hebben jullie niets gemerkt van een nieuw candid – camera project in de media?", "helemaal niet".' ?!?'mijn ex was op de radio!, "Ik heb niks gehoord..." ,vanaf nu begon ik het moeilijk te krijgen...
Misschien hadden mijn vrienden de hele avond naar TV1 zitten kijken en hadden ze de show op Ka2 gemist, maar misschien duurde de show van Topradio gewoon verder en waren ze toneel aan het spelen, alleen dacht ik niet dat ze dit konden, Zoiets leek onmogelijk... Ge zijt nu toch eerlijk? "tuurlijk!"
Mijn vrienden gingen zich volgens mij bewust hypocriet gedragen, zelf had ik nog maar weinig getwijfeld aan mezelf, dus het gedrag van mijn vrienden maakte duidelijk deel uit van de show!
Opnieuw leek de show belangrijker dan mijn persoonlijk leven, ik kon echt geen enkele reden bedenken waarom mijn vrienden niet de waarheid zouden spreken... Ik zou het gewoon moeten regelen met mijn ex-vriendin zelf!
Daarna ben ik maar weer naar huis terug gekeerd, de dag erna wou ik naar mijn ex bellen, ik ging naar een telefooncel en belde het nummer van mijn ex...
In plaats van me alles eerlijk te vertellen speelde ze toneel, ze praatte tegen me alsof er helemaal niets gebeurd was! "IK BEN HELEMAAL NIET OP DE RADIO GEWEEST.' , zie ze, daarna had ze had ineens allemaal redenen waarom ze me niet meer wou zien, allemaal redenen die er niet toe deden!
Ineens vond ze blijkbaar dat ik te weinig respect had voor haar... Ze was gewoon aan het zoeken naar een excuus om niet meer tegen me te hoeven praten!, ze hield zich duidelijk aan de afspraak met haar kennissen van topradio!! Op een manier was het alsof ze me nooit gekend had!
Daarna dacht 'k dat Sofie me alles ging vertellen als ze me zag in de realiteit, dus besloot ik even naar Melle te rijden met mijn zwarte Malaguti-scooter...
'k Weet nog hoe ze de deur opendeed,"Hallo David", "Dag sofie..." ze leek zich te verstoppen achter de deur, "Wat doe jij hier?", ik Heb je toch aan de telefoon gezegd dat 'k je niet meer wil zien?, ze wou dus duidelijk helemaal niet tegen me praten, ze wou zo rap mogelijk van me af zijn! "
Ik moet je gewoon iets vragen , het is eigenlijk wel belangrijk...",maar 't leek haar niet te storen, ze wist heel goed wat ze wou zeggen, ze zei tegen mij dat ze me niet meer mocht zien van haar vader... 'k Wou haar toen vastnemen! 'k wou alles goedmaken, haar zeggen dat 'k voor altijd voor haar zou zorgen, dat ik mijn leven niet verder wou verprutsen door drugs te gebruiken!, maar toen ik haar wou vastpakken sprong ze rap een stap achteruit, en heel even wist ik niet meer wat ik wou doen, "Ga weg" !, Ik ken u toch niet, wat wilt ge van mij?, ik schaamde me en besefte opnieuw in wat voor een moeilijke situatie ik zat...
Daarop kwam haar vader aan de deur staan, hij leek me nog te kennen van vroeger... ' Val Sofie toch eens niet lastig jongen, ze wil je niet meer zien! ga weg of ik bel de politie!!!'
'K besefte dat ze me duidelijk niets gingen zeggen van wat er de avond ervoor gebeurd was en besloot toen om weg te gaan.
Ik wist echt niet meer wat ik moest denken, volgens mij moest ze zich zo gedragen door die gasten van topradio!
Ik kon duidelijk zien aan haar dat ze het gerechtvaardigd vond om over de hele situatie te zwijgen..., Wanneer ik 's avond opnieuw naar de Peter Hoogland show keek was er in de intro een stuk tekst dat ging als volgt : ...de jonge oppergod die de trappen der waanzin afdaalt..."
Voor mij ging dit dus duidelijk over de situatie van de avond ervoor!!
Het was me opgevallen dat ik misschien wel de jonge oppergod was, misschien ging het er in de intro wel over dat ik gefilmd werd, de Peter Hooglandshow was een show waar luisteraars belden om hun mening te geven over bepaalde thema's’, volgens mij was het de bedoeling dat ik ging bellen..
Dan moest ik alles vertellen over het incident met topradio, maar omdat de mensen uit mijn omgeving niet eerlijk wilden praten met me over wat er gebeurd was heb ik besloten om niet te bellen...
Omdat ik enorm onder druk stond en omdat ik niet wist of ik het wel ging aankunnen om live over mijn ‘ ingebeeld ‘ probleem te praten terwijl ik bijna 100 % zeker leek te weten dat alles ontkend ging worden, het was alsof iedereen wel op de hoogte was van de show, maar ze ginen er niet over praten.
Ze keurden het deze nieuwe vorm van criminaliteit allemaal zomaar goed, het was alsof de mensen me niet meer herkenden, het was alsof ze me nooit gekend hadden...
Alsof ze vergeten waren dat we vroeger samen een leven gehad hebben!
Ineens was er de Peter Hooglandshow in de media waardoor ik stemmen hoorde in mijn hoofd, misschien duurde de show gewoon verder en was de media erop aan het wachten om te praten over het incident totdat ik zelf het initiatief had om contakt op te nemen, later is m'n psychose maar goed begonnen...
Voor 'k 's nachts ging slapen hoorde ik geluid uit luidsprekertjes, het geluid kwam vanuit de hoek van de kamer en was alleszinds aanwezig met een zeker volume. Het was een show tussen sofie en nog een tweede stem, ik sprak toen luidop tegen die stemmen omdat ze mij zo enkel verstonden, het was moeilijk te verstaan wat er gezegd werd, de woorden werden vervormd, wel kon ik duidelijk haar stem horen!
Ik hoorde haar lachen, ze waren duidelijk bezig met een show, net alsof er een show was met luisteraars, ze vond het plezant, ik verstond alleen niets van wat er gezegd werd...
De dagen erna hoorde ik steeds Sofie haar stem in m'n hoofd, ze zei dingen als "laat het uitkomen", "kom naar ons", en zo nog andere dingen, allemaal dingen die voor mij redelijk profetisch leken..., het was enorm moeilijk voor me , ik dacht dat ik gek aan het worden was!
Ik wist dat het alleszins iets met het incident met topradio te maken had, ik dacht dat ik slachtoffer was van een nieuw soort criminaliteit!
Het was alsof de mensen zich allemaal bewust waren dat er schending van de privacy gebeurde, maar toch ging iedereen proberen alles te verzwijgen...
Als ik nadacht over de stemmen in mijn hoofd kon ik enkel besluiten dat Sofie nog steeds van me hield, als we contakt hadden met elkaar in de realiteit leek ze altijd heel bewust een afstand te bewaren...
Ineens was het Valentijn, op Valentijn heb ik dan eens gebeld naar mijn ex- vriendin Marjolein, ze vertelde me dat haar ouders niet thuis waren en vroeg me om bij haar te komen, ik was bijna onmiddellijk vertrokken!
Toen ik er toekwam was het al donker, Marjolein was zowat naar 't TV te kijken, ze was blij me te zien! ze had er geen idee van wat er allemaal aan 't gebeuren was, 'k wou 't haar allemaal niet vertellen, Al goed, 'k bleef bij haar en we begonnen wat te praten,'t Was even gedaan geweest tussen ons, ik gebruikte teveel drugs en gedraagde me te arrogant..., maar nu dacht 'k toch dat 't opnieuw goed ging komen...,'t Duurde niet lang of we lagen samen in bed.
Tijdens het vrijen begonnen die stemmen echter te praten tegen me, zo van : "David , zou je nu niet liever bij mij in bed liggen?", het was duidelijk Sofie die me aan het filmen was!! na het vrijen was mijn ex-lief van op de radio de hele tijd aan het roepen tegen mij, zo van "David, ge gaat nu voortgaan of ik wil niet meer met u trouwen!", daarom ben ik weggegaan, ik stapte uit het bed en zei dat 'k naar huis wou gaan, de reactie daarop had 'k moeten weten, ze begon te wenen... Maar toch zei ik zoiets van dat 'k thuis wou slapen of zo, indien ik nu nog alles eens kon overdoen , 'k zou mij duidelijk niet meer laten storen door mijn tweede realiteit!!
Op een dag had ik zin een een joint, 't was dan ook al een tijdje geleden dat ik gesmoord had, na even te twijfelen besloot ik naar Holland te gaan, ik reed met met mijn scooter naar 't Sas van Gent , waar ik zoals gewoonlijk m'n weed ging halen...
Toen ik daar thuis m'n eerste joint rolde was ik alleen, m'n eerste trekjes smaakten ongelooflijk goed! 't was al enkele weken geleden dat ik geblowed had, nadat ik zowat stoned begon te worden besefte ik dat die stemmen me geen rust gingen gunnen...
Ineens waren die stemmen opnieuw continue aanwezig en leken ze dubbel zo luid!!
Dat verpeste 't effect toch wel, ik voelde me wel stoned, maar toch was 't niet hetzelfde, 't Was de eerste maal dat zoiets gebeurde...
Ik was enorm bang dat die stemmen even sterk aanwezig gingen blijven, maar gelukkig is alles toen snel overgegaan...
Daarna besloot ik nog wat naar 't TV te kijken, toen de presentatrice van MTV op 't scherm verscheen leek ze 't grappig te vinden dat ik stoned was, 't Was voor mij iets volledig nieuw, ik was eigenlijk wel wat beschaamd...,'t Was een knap meisje en ik wou haar wel leren kennen.
Even zag ik mezelf al als nieuwe presentator van MTV...,
Omdat ik stemmen hoorde liet ik op een bepaald moment de dokter komen, iets wat ik misschien beter nooit gedaan had, ik probeerde hem te vertellen dat mijn ex-vriendin op de radio was geweest, en dat ik daarna stemmen ben beginnen horen... "Gebruikt ge veel drugs?" "neen , ik ben gestopt" " drugs kunnen de oorzaak zijn", hij zei dat ik medicatie moest nemen en dat alles zou overgaan...
Maar toen ik medicatie nam had deze net een averrechts effect en ben ik er nog meer van beginnen door te slaan!!
Ik hoorde continue stemmen!!!
Wanneer ik de mensen tegen mij aan het praten waren kon ik hen niet meer verstaan, omdat ik opgesloten zat in mijn eigen realiteit...,
Ik liep zowat rond aan de dampoort, ( waar ik enkele weken daarvoor nog naar het school ging ) ineens kwam ik een DJ uit brugge tegen die daar ook bij mij op het school zat, hij kocht vroeger altijd speed bij me, hij vertelde me dat de prijs van de coke gezakt was tot 1400 fr voor een grammetje, ik vond het absurd, Het was een degoutant idee om te weten dat dit alleszins verband hield met de Peter Hooglandshow!
Er was duidelijk een verband met de Peter Hooglandshow en het ontstaan van een nieuwe maffia!!
Ik wist dat deze situatie tussen mij en mijn vrienden ging komen te staan, ik was getuige van het ontstaan van een nieuwe nazzi-beweging!!!
De laatste keer dat 'k die stemmen hoorde lag 'k al weer in m'n bed, 't Was zondagavond en opnieuw lig 'k naar die stemmen te luisteren die volgens mij uit luidsprekertjes kwamen..., nu was er een stem door de luidsprekertjes die zei dat 'k naar LaRocca moest gaan, mijn ex – lief van het incident met topradio ging daar ook aanwezig zijn, dus sprong ik uit mijn bed en trok snel m'n kleren aan, 't Was al laat, ik ben voortgegaan thuis en ben wat verder beginnen liften naar LaRocca...
Het duurde niet lang voordat er iemand stopte, zonder problemen was 'k voor 'k het wist in Antwerpen!!,
Ik vroeg me af of al deze toevalligheden niets te maken hadden met de Peter-Hooglandshow, waarschijnlijk wel, al ging er niemand over praten, daarna heb ik nog iemand gevonden die me naar LaRocca kon brengen, er was dus duidelijk veel volk en al, in LaRocca merkte ik pas hoe psychotisch ik was... Opnieuw had ik wanen en zo, daarna zijn we nog naar de Carat gereden...
Net voor we binnengingen had 'k nog een beetje speed gepakt, maar was 'k wel enorm psychotisch, in de Carat was het geflipt, maar ik ben nergens Sofie tegengekomen, toen ik de volgende dag wakker werd stonden er twee ambulanciers voor mijn deur, mijn familie had gebeld naar de huisarts en gezegd dat ik stemmen hoorde, en niet meer wist wat ik deed...
Eerst wou ik niet meegaan maar de ambulanciers hebben me dan toch tegen mijn zin meegenomen..., daarna zetten de ambulanciers me af op de psychiatrie in Zelzate.
Daarna brachten ze me recht naar de isoleercel, hier was ik geen slachtoffer, ik was zelf een gevaarlijk crimineel, een psychopaat, ik wist niet meer wat ik zei, hoorde dingen die er niet waren, ik moest opgesloten worden...
In de isoleercel kwam 't erop neer dat 'k de situatie als vijandig beschouwde, toen ben ik agressief geworden..., normaal ben ik nochtans nooit agressief. Onmiddellijk toen ik bijkwam waren er die verplegers die me hebben vastgebonden, iets daarna kwamen ze mij enkele inspuitingen geven, wat ik ook probeerde zeggen of doen, niets kon me nog helpen...
Ergens had ik gehoopt dat het allemaal zou ophouden als het ooit te ver zou gaan, dat er mensen gingen zijn die eerlijk zouden zeggen wat ze wisten, zeker nu! Maar nog steeds bleek het verhaal dat de media gekoppeld had aan mijn leven belangrijker was dan mijn eigen leven, toen ik de eerste maal wakker werd lag ik vastgebonden in mijn ondergoed, mijn neus jeukte en ik was claustrofobisch aan 't worden, ik probeerde te bewegen maar dat ging dus echt niet!
Al dat vechten tegen hield ineens op..., toen werd ik pas echt gek, 't was 't ergste dat me ooit overkomen was!!
Hoe kunnen ze een mens zoiets aandoen?? Zo heb 'k wel een dag of drie geslapen, ik vond het enorm onrechtvaardig!!!
Ik had zo wel mijn bedenkingen bij dit morbide feit, als ik later die avond rondkeek in de afdeling snapte ik wat ze bedoelden met gemengde problematieken. Men ging de afdeling omtoveren tot een forensische afdeling waardoor er ook veel geinterneerde gedetineerden aanwezig waren.
Als ik eraan dacht dat ik hier ging moeten blijven voelde ik me slachtoffer van het systeem..
De mensen leken dit te weten maar toch was er niemand die erover wou praten..., de eerste keer dat 'k therapie had moest 'k op mijn afdeling in een klein warm kamertje deelnemen aan idiote activiteiten, weigeren deze vernedering te ondergaan stond gelijk met eenzame opsluiting in de isoleercel...
Ik kreeg toen hele zware medicatie..., ik kreeg anti-psychotische middelen waarvan je heel moe wordt, plus nog eens kalmerende middelen, doordat ik helemaal versufd was van de medicatie besloot ik aan mijn psychiater te vragen om af te bouwen, alleen vond hij dit nog veel te vroeg.
Het belangrijkste deel van mijn programma bestond uit werk in een gezamenlijke beschutte werkplaats verbonden aan de instelling.
Ik zag voornamelijk oudere mensen , de meeste chronisch ziek, ik kon me echt niet voorstellen dat ik daar de hele dag bandwerk ging moeten doen..., mischien wel voor de rest van mijn leven!!
'K heb daar dan nog zoveel mogelijk de tijd proberen positief door te brengen, zeker niet werken en veel koffie drinken...
In uw hersenen is er teveel dopamine , daardoor hebt ge hallucinaties, ik kon het eigenlijk niet aanvaarden dat ze begonnen te praten over een ziekte, die mensen wilden dat ik niet meer geloofde in de schending van de privacy, als alternatief boden ze mij de dopaminetheorie...
Maar ik wist nog steeds alles!!, met mijn ex-lief die op de radio was geweest, en met die luidsprekertjes op mijn kamer!!
Op een bepaald moment kreeg ik bezoek van mijn familie, ze waren bezorgd en wilden me nog eens terugzien, het was al een enorme tijd geleden dat we elkaar gezien hadden, alleszins van voor mijn opname, 'hoe is 't ermee?' , vroeg iemand. 'niet zo goed', antwoordde ik, en wat zegt de dokter??,
Nu moest ik eerst even diep ademhalen, het was nog steeds moeilijk voor me om erover te praten, ik wist nog steeds duidelijk wat er gebeurd was, 'hij zegt dat ik ziek ben, en medicatie moet nemen.' 'moet ge hier nog lang blijven?' 'ik weet het zelf niet...'
Daarom beschouwde ik opnieuw de verpleging als fascist, net zoals iedereen die ontkent dat telepathie aan de basis ligt van schizofrenie.
Ik herkende mezelf in JP, ik besefte dat ik misschien wel hetzelfde ziektebeeld had, ik vond het erg, ik hoopte dat ik nooit zo zou worden...
Na een maand moest ik opnieuw voorkomen en besloot de vrederechter dat ik een verlenging van zes maanden nodig had,'k Ben er echt stil geworden, volledig in mezelf gekeerd...
Ik zat op een gesloten afdeling dus dit was niet zo simpel, 'k zat er zo een tijdje over na te denken hoe ik er zou weggeraken tot er ineens zo'n wacko zei dat er al iemand langs het dak in de tuin had kunnen ontsnappen was door enkele tafels en stoelen op elkaar te stapelen, net toen ik alles op elkaar gezet had zag de verpleging me...
Dus toen heb ik mij rap gehaast, en ben ik snel over het dak gekropen en beginnen lopen, ik werd nog even achtervolgd door de verpleging, maar even later was ik ze kwijt!!
'K liep in Gent, 'k kwam juist van de Overpoort, waar 'k enorm psychotisch rondliep, ik wandelde gewoon verder en voelde mezelf wegzakken in een wereld waar gedachten en wanen gewoon hetzelfde lijken te zijn, er spookten zo dingen rond in mijn hoofd als "wat kan 'k nu doen?", "wie van vroeger kan me helpen?" waarom willen die stemmen tegen me spreken???
Het blijkt samen met mijn onmacht en ziektebesef een gevaarlijke combinatie, ik zet me even neer en kijk wat rond, er passeren zo een paar mensen, misschien kenden ze me wel uit de media, misschien ook niet....
Op een bepaald moment hoorde ik een liedje waarvan ik dacht dat het opnieuw schending van publiek recht was, ivm met topradio, het maakte duidelijk allemaal deel uit van het David Ost project met de media!!
Blijkbaar was er een project voorzien met candid-camera, wanneer ik haar stem hoorde dacht ik eraan dat ze nu ineens geen contakt meer wilde...
Nadat ik niet had geslapen en eruit zag alsof ik een hele week speed gepakt had wou ik naar Sofie gaan en haar opnieuw een uitleg vragen, zij was toch diegene die alles begonnen is samen met haar connectie van topradio, 't was vroeg als ik daar aan de deur stond, zo'n uur of acht, Sofie was nog thuis en ze ging net naar school vertrekken, ze stond juist onder de douche zei haar moeder, ze zei dat ik naar boven mocht gaan bij haar maar ik zei van niet...
Ik weet niet wat er was, maar toen ik even bij haar moeder gezeten had ben ik weggegaan, ik heb me wat verder gezet en gewacht op sofie, ze heeft me dan meegenomen naar 't stad, we praatten zo een beetje en opnieuw was ik overtuigd dat ze er niets meer mee te maken had.
Later op de avond bevond ik me opnieuw ergens in Gent, ik zocht een plaatsje om te slapen, ' wat verder leg 'k me neer op de grond, ik hoor muziek spelen maar ik denk echter dat 't niet van op straat komt maar uit mijn hoofd, 'daarna had ik hallucinaties, ineens had ik enorm veel hoofdpijn, ik voelde me enorm slecht.. Daarop heb 'k gebeld naar mijn familie, 'k Kon eindelijk slapen...
Eenmaal terug in psychiatrie moest ik naar de isoleercel, zonder vast gebonden te liggen dit keer, 'k heb toen veel geslapen....
Wanneer ik in de tuin rondliep hoorde ik ineens muziek vanuit de jaren zestig in mijn hoofd, ondanks het feit dat ik enorm veel medicatie nam had ik toch hallucinaties, ik had eens gebeld naar een vriendin van me, ik kende haar nog vanuit mijn jeugd...
We hadden toen nog even een relatie gehad, wanneer ze bij me thuis was vertelde ik haar dat ik nu al enkele maanden stemmen hoorde..
Ik dacht dat het voor haar wel totaal onbegrijpelijk moest lijken, maar ineens zei ze : ' ik hoor ook stemmen' 'is dat al lang? ', antwoordde ik. 'neen wat voor stemmen hoort ge dan ? ' 'een jongen en een meisje.' net als bij mij!!.' Ik wist niet goed meer wat te zeggen...
Misschien was het wel mijn ex met nog iemand erbij!!
Op een dag zei Michel tegen mij : ' ge moet minder over uw problemen praten,' ' ja , misschien wel.' , antwoordde ik. 'de mensen gaan u toch nooit geen gelijk geven.', als ik eraan dacht hoe de mensen tot nu toe gereageerd hadden kon ik hem enkel gelijk geven, maar toch kon ik voor mezelf moeilijk aanvaarden dat de waarheid niet langer de waarheid is...
Mijn neef geert kwam op een bepaald moment bij mij op bezoek samen met enkele vrienden, het was de eerste maal na mijn opname dat ik hem terugzag, we zaten even te praten en ineens zei ik tegen hem : ' ik kan niemand meer vertrouwen, iedereen is hypocriet !' . Toen zij hij : 'mij kunt ge vertrouwen , David', dit zou ik graag geloofd hebben, maar toch kon ik ook mijn neef niet vertrouwen....
Mijn psychiater besloot na vijf maanden dat ik klaar was voor ontslag, op voorwaarde dat ik in ambulante nabehandeling kwam en iets zou vinden om mijn dagen op te vullen..., het was enorm om te beseffen dat er uiteindelijk dan toch een einde ging komen aan mijn opname!!
Ik dacht toen zelf bijna ook dat het beter was als ik alles zou proberen te vergeten, misschien gingen de problemen dan wel vanzelf weer weggaan...
Nog steeds was er de Peter Hoogland show op TV, maar ik heb mezelf voorgenomen om niet meer te kijken, volgens mij was het nog steeds de bedoeling dat ik zou bellen naar de show en dan zou praten over mijn ziekte....
Zelfs al had iedereen het me afgeraden , toch probeerde ik al snel naar Sofie te bellen, ik wou met haar afspreken, maar toen zei ze schizofreene dingen...
Ze vertelde me dat ik haar nooit graag gezien had, dat ik nooit geen respect heb gehad voor haar, tuurlijk zag ik haar graag, nu nog steeds!!
Misschien wilde ze gewoon dat ik het haar nog eens vertelde of zo, maar ik kon er gewoon niet over beginnen, daarna bleef ze gewoon verderpraten; 'het moet eerst goed gaan met u ...' , en opnieuw wist ik niet meer wat te zeggen, af en toe wou 'k dus over de hele situatie beginnen praten, maar het was veel te confronterend voor mezelf, ik wist zeker dat Sofie toch alles ging ontkennen, uiteindelijk vertelde ze me nog dat ze studeerde voor journaliste, ze wou namelijk gaan werken voor VTM...
Doordat ik nog niet onmiddellijk wilde gaan werken, had ik besloten om naar school te gaan, ik had wel verschillende paranoia-gedachten i.v.m. het school; gingen de mensen op school me kennen via de media? Ging alles wel goed verlopen? ik ging alleszins geen drugs gebruiken, verder hoopte ik dat alles goed verliep...
In mijn klas was er iemand die pillen verkocht voor weinig geld, het was zelf nog maar een half jaar geleden voordat ik zelf pillen verkocht, ik betaalde toen veel meer!!!, de algemene prijs was enorm gedaald!, Volgens mij had dit allemaal te maken met de Peter Hoogland - show...
Vanaf ik internet had , was ik vastbesloten om meer informatie te vinden over schizofrenie en telepathie, op die manier hoopte ik dat ik ooit zou kunnen bewijzen wat ik aan het zeggen was i.v.m. mijn ziekte, ik heb toen ook zelf mijn persoonlijk verhaal gepubliceerd op het internet omdat ik van mening was dat mijn verhaal kan aantonen dat schizofrenie een kunstmatige ziekte is...
Op Tv was er een nieuwe show op Ka2, Big Brother, een show gebaseerd op schending van de privacy, het gaat er volgens mij dus om dat er voor voyeurisme gekozen wordt, voyeurisme verkopen via de massamedia lijkt volgens mij echter volledig niet moreel verantwoord, telkens ik op de bus of op de tram zat hoorde ik stemmen in het lawaai rondom me, k dacht telkens dat iedereen me kon horen, alleen was er opnieuw de vraag, is het echt of niet???
Kon nog iemand dit horen? Tot er eens een vriend van me zei dat hij het ook allemaal gehoord had, we hadden samen de bus genomen en op de bus was er een meisjesstem die van nergens leek te komen en heel de tijd tegen mij had zitten praten, andere mensen konden dit ook horen, maar ze wilden er gewoon niet over praten..
Fusee kon er duidelijk wel over praten, hij zei dat hij dus ook de stemmen gehoord had,'t Kon mijn kans geweest zijn om voor de eerste maal met iemand over mijn problemen te spreken! We hebben dan even staan praten , maar er is niet veel gezegd verder...
Na lang aandringen had ik toch nog eens een afspraakje kunnen versieren met Sofie, ze was niet meer kwaad voor die stalking, ze vond gewoon dat we nu als twee normale mensen contakt konden hebben..., we hadden ergens afgesproken op neutraal terrein, een cafeetje in de overpoort, wanneer ik haar terugzag vond ik dat ze er heel knap uitzag!, we zaten even te praten, het ging gewoon over ons leven in het algemeen... 'wat doet ge nog allemaal tegenwoordig?' , vroeg ik aan haar. 'ik ben fotografe.' antwoordde ze, ze had er dus duidelijk voor gekozen om iets te doen met de media..., Voor zover ik me goed kon herinneren had ze toen we nog een relatie hadden nog steeds geen idee van wat ze op professioneel vlak wilde doen.
Blijkbaar had ze ervoor gekozen om iets te dien met de media, eerst journalistiek studeren, en daarna gaan werken voor de media...
Zelf vond ik het enorm negatief voor onze verdere relatie in de toekomst. 'hebt ge een lief' , vroeg ik aan haar. 'Voorlopig niet. Het is ondertussen alweer een hele tijd geleden dat ik een lief heb gehad.' ik was aangenaam verrast, blijkbaar was ze me toch nog altijd niet vergeten...
Mischien wilde ze wachten tot ik haar onder de juiste omstandigheden zou vragen om opnieuw een relatie met haar te beginnen. 'waarom niet?' , vroeg ik ;ze begon te lachen... ' Ik heb momenteel geen lief nodig ', zei ze tegen mij...
Ik wist dat het duidelijk te maken had met wat er tussen ons gebeurd was, na nog even verder te praten zei ze dat ze nog andere verplichtingen had en ging ze weg...,( als ik meer tijd heb doe ik de rest zie het ff niet meer zitten
)
In 1999 zijn de stoppen doorgeslagen oorzaak: to mutch dopamine in the brain
Hoe het begon:
HET TOPRADIO SCHANDAAL
Na een vermoeiende dag wandelde ik onder invloed van XTC naar huis.
Ik woonde toen in Wachtebeke, een klein dorpje aan de Nederlandse grens.
IK woonde daar al bijna mijn hele leven, terwijl ik naar topradio aan het luisteren ben rol ik me zoals gewoonlijk een joint, Ineens was mijn ex-lief live een liedje aan t meezingen op topradio! ik kon duidelijk haar stem herkennen!, wanneer ik haar hoorde zingen sprong ik recht en begon ik te lachen, Daarna begon ook Sofie te lachen,een moment later was er op de radio niets meer te horen, er speelde opnieuw enkel nog muziek...
Ik vroeg me af waarom Sofie haar stem zo plotseling verdwenen was, zelf vertrouwde ik de hele situatie niet ik wist echt niet goed wat er nu van me verwacht werd, daardoor ben ik zowat beginnen doorslaan!!
Ik heb dan ook al mijn weed en mijn XTC die ik bij me thuis verborgen had weggesmeten, daarna ben ik onderinvloed van de muziek op de radio psychoaffectief beginnen dansen,daarna begon ik te zappen op TV om te zien of er niets te zien was i.v.m. hetgeen juist gebeurd was....
Misschien maakte deze stunt deel uit van een nog veel groter project!!
Tijdens het zappen kwam ik terecht bij de rechtstreekse uitzendingen van 'de Peter Hoogland show'.
Ik zag daar de presentator, Peter Hoogland, die ineens recht naar me keek en daarna begroetend zijn hand omhoogstak!
Ik heb toen mijn TV van post verzet, maar op andere posten was er geen schending van de privacy ...
Toen ik terugkeek naar Ka2 was de presentator terug bezig met zijn show, alsof er nooit iets gebeurd was, maar toch kon ik me nog maar al te goed herinneren wat er juist allemaal gebeurd was!!
Een ogenblik voordien keek hij me recht aan net alsof hij me kon zien zitten in mijn zetel...
Het hield duidelijk verband met mijn ex die op daar in de studio van topradio was!!
Daarna ben ik dan bij enkele vrienden gegaan, Wanneer ze me zagen hadden ze onmiddellijk door dat er iets aan het gebeuren was.
Mijn ogen zagen eruit alsof ik al een hele week speed gepakt had. 'alles in orde?' , vroeg iemand me. 'eigenlijk niet', antwoordde ik...
Ik zag mijn maat eens kijken, Volgens mij wisten ze het maar al te goed wat er aan het gebeuren was,"Hebben jullie niets gemerkt van een nieuw candid – camera project in de media?", "helemaal niet".' ?!?'mijn ex was op de radio!, "Ik heb niks gehoord..." ,vanaf nu begon ik het moeilijk te krijgen...
Misschien hadden mijn vrienden de hele avond naar TV1 zitten kijken en hadden ze de show op Ka2 gemist, maar misschien duurde de show van Topradio gewoon verder en waren ze toneel aan het spelen, alleen dacht ik niet dat ze dit konden, Zoiets leek onmogelijk... Ge zijt nu toch eerlijk? "tuurlijk!"
Mijn vrienden gingen zich volgens mij bewust hypocriet gedragen, zelf had ik nog maar weinig getwijfeld aan mezelf, dus het gedrag van mijn vrienden maakte duidelijk deel uit van de show!
Opnieuw leek de show belangrijker dan mijn persoonlijk leven, ik kon echt geen enkele reden bedenken waarom mijn vrienden niet de waarheid zouden spreken... Ik zou het gewoon moeten regelen met mijn ex-vriendin zelf!
Daarna ben ik maar weer naar huis terug gekeerd, de dag erna wou ik naar mijn ex bellen, ik ging naar een telefooncel en belde het nummer van mijn ex...
In plaats van me alles eerlijk te vertellen speelde ze toneel, ze praatte tegen me alsof er helemaal niets gebeurd was! "IK BEN HELEMAAL NIET OP DE RADIO GEWEEST.' , zie ze, daarna had ze had ineens allemaal redenen waarom ze me niet meer wou zien, allemaal redenen die er niet toe deden!
Ineens vond ze blijkbaar dat ik te weinig respect had voor haar... Ze was gewoon aan het zoeken naar een excuus om niet meer tegen me te hoeven praten!, ze hield zich duidelijk aan de afspraak met haar kennissen van topradio!! Op een manier was het alsof ze me nooit gekend had!
Daarna dacht 'k dat Sofie me alles ging vertellen als ze me zag in de realiteit, dus besloot ik even naar Melle te rijden met mijn zwarte Malaguti-scooter...
'k Weet nog hoe ze de deur opendeed,"Hallo David", "Dag sofie..." ze leek zich te verstoppen achter de deur, "Wat doe jij hier?", ik Heb je toch aan de telefoon gezegd dat 'k je niet meer wil zien?, ze wou dus duidelijk helemaal niet tegen me praten, ze wou zo rap mogelijk van me af zijn! "
Ik moet je gewoon iets vragen , het is eigenlijk wel belangrijk...",maar 't leek haar niet te storen, ze wist heel goed wat ze wou zeggen, ze zei tegen mij dat ze me niet meer mocht zien van haar vader... 'k Wou haar toen vastnemen! 'k wou alles goedmaken, haar zeggen dat 'k voor altijd voor haar zou zorgen, dat ik mijn leven niet verder wou verprutsen door drugs te gebruiken!, maar toen ik haar wou vastpakken sprong ze rap een stap achteruit, en heel even wist ik niet meer wat ik wou doen, "Ga weg" !, Ik ken u toch niet, wat wilt ge van mij?, ik schaamde me en besefte opnieuw in wat voor een moeilijke situatie ik zat...
Daarop kwam haar vader aan de deur staan, hij leek me nog te kennen van vroeger... ' Val Sofie toch eens niet lastig jongen, ze wil je niet meer zien! ga weg of ik bel de politie!!!'
'K besefte dat ze me duidelijk niets gingen zeggen van wat er de avond ervoor gebeurd was en besloot toen om weg te gaan.
Ik wist echt niet meer wat ik moest denken, volgens mij moest ze zich zo gedragen door die gasten van topradio!
Ik kon duidelijk zien aan haar dat ze het gerechtvaardigd vond om over de hele situatie te zwijgen..., Wanneer ik 's avond opnieuw naar de Peter Hoogland show keek was er in de intro een stuk tekst dat ging als volgt : ...de jonge oppergod die de trappen der waanzin afdaalt..."
Voor mij ging dit dus duidelijk over de situatie van de avond ervoor!!
Het was me opgevallen dat ik misschien wel de jonge oppergod was, misschien ging het er in de intro wel over dat ik gefilmd werd, de Peter Hooglandshow was een show waar luisteraars belden om hun mening te geven over bepaalde thema's’, volgens mij was het de bedoeling dat ik ging bellen..
Dan moest ik alles vertellen over het incident met topradio, maar omdat de mensen uit mijn omgeving niet eerlijk wilden praten met me over wat er gebeurd was heb ik besloten om niet te bellen...
Omdat ik enorm onder druk stond en omdat ik niet wist of ik het wel ging aankunnen om live over mijn ‘ ingebeeld ‘ probleem te praten terwijl ik bijna 100 % zeker leek te weten dat alles ontkend ging worden, het was alsof iedereen wel op de hoogte was van de show, maar ze ginen er niet over praten.
Ze keurden het deze nieuwe vorm van criminaliteit allemaal zomaar goed, het was alsof de mensen me niet meer herkenden, het was alsof ze me nooit gekend hadden...
Alsof ze vergeten waren dat we vroeger samen een leven gehad hebben!
Ineens was er de Peter Hooglandshow in de media waardoor ik stemmen hoorde in mijn hoofd, misschien duurde de show gewoon verder en was de media erop aan het wachten om te praten over het incident totdat ik zelf het initiatief had om contakt op te nemen, later is m'n psychose maar goed begonnen...
Voor 'k 's nachts ging slapen hoorde ik geluid uit luidsprekertjes, het geluid kwam vanuit de hoek van de kamer en was alleszinds aanwezig met een zeker volume. Het was een show tussen sofie en nog een tweede stem, ik sprak toen luidop tegen die stemmen omdat ze mij zo enkel verstonden, het was moeilijk te verstaan wat er gezegd werd, de woorden werden vervormd, wel kon ik duidelijk haar stem horen!
Ik hoorde haar lachen, ze waren duidelijk bezig met een show, net alsof er een show was met luisteraars, ze vond het plezant, ik verstond alleen niets van wat er gezegd werd...
De dagen erna hoorde ik steeds Sofie haar stem in m'n hoofd, ze zei dingen als "laat het uitkomen", "kom naar ons", en zo nog andere dingen, allemaal dingen die voor mij redelijk profetisch leken..., het was enorm moeilijk voor me , ik dacht dat ik gek aan het worden was!
Ik wist dat het alleszins iets met het incident met topradio te maken had, ik dacht dat ik slachtoffer was van een nieuw soort criminaliteit!
Het was alsof de mensen zich allemaal bewust waren dat er schending van de privacy gebeurde, maar toch ging iedereen proberen alles te verzwijgen...
Als ik nadacht over de stemmen in mijn hoofd kon ik enkel besluiten dat Sofie nog steeds van me hield, als we contakt hadden met elkaar in de realiteit leek ze altijd heel bewust een afstand te bewaren...
Ineens was het Valentijn, op Valentijn heb ik dan eens gebeld naar mijn ex- vriendin Marjolein, ze vertelde me dat haar ouders niet thuis waren en vroeg me om bij haar te komen, ik was bijna onmiddellijk vertrokken!
Toen ik er toekwam was het al donker, Marjolein was zowat naar 't TV te kijken, ze was blij me te zien! ze had er geen idee van wat er allemaal aan 't gebeuren was, 'k wou 't haar allemaal niet vertellen, Al goed, 'k bleef bij haar en we begonnen wat te praten,'t Was even gedaan geweest tussen ons, ik gebruikte teveel drugs en gedraagde me te arrogant..., maar nu dacht 'k toch dat 't opnieuw goed ging komen...,'t Duurde niet lang of we lagen samen in bed.
Tijdens het vrijen begonnen die stemmen echter te praten tegen me, zo van : "David , zou je nu niet liever bij mij in bed liggen?", het was duidelijk Sofie die me aan het filmen was!! na het vrijen was mijn ex-lief van op de radio de hele tijd aan het roepen tegen mij, zo van "David, ge gaat nu voortgaan of ik wil niet meer met u trouwen!", daarom ben ik weggegaan, ik stapte uit het bed en zei dat 'k naar huis wou gaan, de reactie daarop had 'k moeten weten, ze begon te wenen... Maar toch zei ik zoiets van dat 'k thuis wou slapen of zo, indien ik nu nog alles eens kon overdoen , 'k zou mij duidelijk niet meer laten storen door mijn tweede realiteit!!
Op een dag had ik zin een een joint, 't was dan ook al een tijdje geleden dat ik gesmoord had, na even te twijfelen besloot ik naar Holland te gaan, ik reed met met mijn scooter naar 't Sas van Gent , waar ik zoals gewoonlijk m'n weed ging halen...
Toen ik daar thuis m'n eerste joint rolde was ik alleen, m'n eerste trekjes smaakten ongelooflijk goed! 't was al enkele weken geleden dat ik geblowed had, nadat ik zowat stoned begon te worden besefte ik dat die stemmen me geen rust gingen gunnen...
Ineens waren die stemmen opnieuw continue aanwezig en leken ze dubbel zo luid!!
Dat verpeste 't effect toch wel, ik voelde me wel stoned, maar toch was 't niet hetzelfde, 't Was de eerste maal dat zoiets gebeurde...
Ik was enorm bang dat die stemmen even sterk aanwezig gingen blijven, maar gelukkig is alles toen snel overgegaan...
Daarna besloot ik nog wat naar 't TV te kijken, toen de presentatrice van MTV op 't scherm verscheen leek ze 't grappig te vinden dat ik stoned was, 't Was voor mij iets volledig nieuw, ik was eigenlijk wel wat beschaamd...,'t Was een knap meisje en ik wou haar wel leren kennen.
Even zag ik mezelf al als nieuwe presentator van MTV...,
Omdat ik stemmen hoorde liet ik op een bepaald moment de dokter komen, iets wat ik misschien beter nooit gedaan had, ik probeerde hem te vertellen dat mijn ex-vriendin op de radio was geweest, en dat ik daarna stemmen ben beginnen horen... "Gebruikt ge veel drugs?" "neen , ik ben gestopt" " drugs kunnen de oorzaak zijn", hij zei dat ik medicatie moest nemen en dat alles zou overgaan...
Maar toen ik medicatie nam had deze net een averrechts effect en ben ik er nog meer van beginnen door te slaan!!
Ik hoorde continue stemmen!!!
Wanneer ik de mensen tegen mij aan het praten waren kon ik hen niet meer verstaan, omdat ik opgesloten zat in mijn eigen realiteit...,
Ik liep zowat rond aan de dampoort, ( waar ik enkele weken daarvoor nog naar het school ging ) ineens kwam ik een DJ uit brugge tegen die daar ook bij mij op het school zat, hij kocht vroeger altijd speed bij me, hij vertelde me dat de prijs van de coke gezakt was tot 1400 fr voor een grammetje, ik vond het absurd, Het was een degoutant idee om te weten dat dit alleszins verband hield met de Peter Hooglandshow!
Er was duidelijk een verband met de Peter Hooglandshow en het ontstaan van een nieuwe maffia!!
Ik wist dat deze situatie tussen mij en mijn vrienden ging komen te staan, ik was getuige van het ontstaan van een nieuwe nazzi-beweging!!!
De laatste keer dat 'k die stemmen hoorde lag 'k al weer in m'n bed, 't Was zondagavond en opnieuw lig 'k naar die stemmen te luisteren die volgens mij uit luidsprekertjes kwamen..., nu was er een stem door de luidsprekertjes die zei dat 'k naar LaRocca moest gaan, mijn ex – lief van het incident met topradio ging daar ook aanwezig zijn, dus sprong ik uit mijn bed en trok snel m'n kleren aan, 't Was al laat, ik ben voortgegaan thuis en ben wat verder beginnen liften naar LaRocca...
Het duurde niet lang voordat er iemand stopte, zonder problemen was 'k voor 'k het wist in Antwerpen!!,
Ik vroeg me af of al deze toevalligheden niets te maken hadden met de Peter-Hooglandshow, waarschijnlijk wel, al ging er niemand over praten, daarna heb ik nog iemand gevonden die me naar LaRocca kon brengen, er was dus duidelijk veel volk en al, in LaRocca merkte ik pas hoe psychotisch ik was... Opnieuw had ik wanen en zo, daarna zijn we nog naar de Carat gereden...
Net voor we binnengingen had 'k nog een beetje speed gepakt, maar was 'k wel enorm psychotisch, in de Carat was het geflipt, maar ik ben nergens Sofie tegengekomen, toen ik de volgende dag wakker werd stonden er twee ambulanciers voor mijn deur, mijn familie had gebeld naar de huisarts en gezegd dat ik stemmen hoorde, en niet meer wist wat ik deed...
Eerst wou ik niet meegaan maar de ambulanciers hebben me dan toch tegen mijn zin meegenomen..., daarna zetten de ambulanciers me af op de psychiatrie in Zelzate.
Daarna brachten ze me recht naar de isoleercel, hier was ik geen slachtoffer, ik was zelf een gevaarlijk crimineel, een psychopaat, ik wist niet meer wat ik zei, hoorde dingen die er niet waren, ik moest opgesloten worden...
In de isoleercel kwam 't erop neer dat 'k de situatie als vijandig beschouwde, toen ben ik agressief geworden..., normaal ben ik nochtans nooit agressief. Onmiddellijk toen ik bijkwam waren er die verplegers die me hebben vastgebonden, iets daarna kwamen ze mij enkele inspuitingen geven, wat ik ook probeerde zeggen of doen, niets kon me nog helpen...
Ergens had ik gehoopt dat het allemaal zou ophouden als het ooit te ver zou gaan, dat er mensen gingen zijn die eerlijk zouden zeggen wat ze wisten, zeker nu! Maar nog steeds bleek het verhaal dat de media gekoppeld had aan mijn leven belangrijker was dan mijn eigen leven, toen ik de eerste maal wakker werd lag ik vastgebonden in mijn ondergoed, mijn neus jeukte en ik was claustrofobisch aan 't worden, ik probeerde te bewegen maar dat ging dus echt niet!
Al dat vechten tegen hield ineens op..., toen werd ik pas echt gek, 't was 't ergste dat me ooit overkomen was!!
Hoe kunnen ze een mens zoiets aandoen?? Zo heb 'k wel een dag of drie geslapen, ik vond het enorm onrechtvaardig!!!
Ik had zo wel mijn bedenkingen bij dit morbide feit, als ik later die avond rondkeek in de afdeling snapte ik wat ze bedoelden met gemengde problematieken. Men ging de afdeling omtoveren tot een forensische afdeling waardoor er ook veel geinterneerde gedetineerden aanwezig waren.
Als ik eraan dacht dat ik hier ging moeten blijven voelde ik me slachtoffer van het systeem..
De mensen leken dit te weten maar toch was er niemand die erover wou praten..., de eerste keer dat 'k therapie had moest 'k op mijn afdeling in een klein warm kamertje deelnemen aan idiote activiteiten, weigeren deze vernedering te ondergaan stond gelijk met eenzame opsluiting in de isoleercel...
Ik kreeg toen hele zware medicatie..., ik kreeg anti-psychotische middelen waarvan je heel moe wordt, plus nog eens kalmerende middelen, doordat ik helemaal versufd was van de medicatie besloot ik aan mijn psychiater te vragen om af te bouwen, alleen vond hij dit nog veel te vroeg.
Het belangrijkste deel van mijn programma bestond uit werk in een gezamenlijke beschutte werkplaats verbonden aan de instelling.
Ik zag voornamelijk oudere mensen , de meeste chronisch ziek, ik kon me echt niet voorstellen dat ik daar de hele dag bandwerk ging moeten doen..., mischien wel voor de rest van mijn leven!!
'K heb daar dan nog zoveel mogelijk de tijd proberen positief door te brengen, zeker niet werken en veel koffie drinken...
In uw hersenen is er teveel dopamine , daardoor hebt ge hallucinaties, ik kon het eigenlijk niet aanvaarden dat ze begonnen te praten over een ziekte, die mensen wilden dat ik niet meer geloofde in de schending van de privacy, als alternatief boden ze mij de dopaminetheorie...
Maar ik wist nog steeds alles!!, met mijn ex-lief die op de radio was geweest, en met die luidsprekertjes op mijn kamer!!
Op een bepaald moment kreeg ik bezoek van mijn familie, ze waren bezorgd en wilden me nog eens terugzien, het was al een enorme tijd geleden dat we elkaar gezien hadden, alleszins van voor mijn opname, 'hoe is 't ermee?' , vroeg iemand. 'niet zo goed', antwoordde ik, en wat zegt de dokter??,
Nu moest ik eerst even diep ademhalen, het was nog steeds moeilijk voor me om erover te praten, ik wist nog steeds duidelijk wat er gebeurd was, 'hij zegt dat ik ziek ben, en medicatie moet nemen.' 'moet ge hier nog lang blijven?' 'ik weet het zelf niet...'
Daarom beschouwde ik opnieuw de verpleging als fascist, net zoals iedereen die ontkent dat telepathie aan de basis ligt van schizofrenie.
Ik herkende mezelf in JP, ik besefte dat ik misschien wel hetzelfde ziektebeeld had, ik vond het erg, ik hoopte dat ik nooit zo zou worden...
Na een maand moest ik opnieuw voorkomen en besloot de vrederechter dat ik een verlenging van zes maanden nodig had,'k Ben er echt stil geworden, volledig in mezelf gekeerd...
Ik zat op een gesloten afdeling dus dit was niet zo simpel, 'k zat er zo een tijdje over na te denken hoe ik er zou weggeraken tot er ineens zo'n wacko zei dat er al iemand langs het dak in de tuin had kunnen ontsnappen was door enkele tafels en stoelen op elkaar te stapelen, net toen ik alles op elkaar gezet had zag de verpleging me...
Dus toen heb ik mij rap gehaast, en ben ik snel over het dak gekropen en beginnen lopen, ik werd nog even achtervolgd door de verpleging, maar even later was ik ze kwijt!!
'K liep in Gent, 'k kwam juist van de Overpoort, waar 'k enorm psychotisch rondliep, ik wandelde gewoon verder en voelde mezelf wegzakken in een wereld waar gedachten en wanen gewoon hetzelfde lijken te zijn, er spookten zo dingen rond in mijn hoofd als "wat kan 'k nu doen?", "wie van vroeger kan me helpen?" waarom willen die stemmen tegen me spreken???
Het blijkt samen met mijn onmacht en ziektebesef een gevaarlijke combinatie, ik zet me even neer en kijk wat rond, er passeren zo een paar mensen, misschien kenden ze me wel uit de media, misschien ook niet....
Op een bepaald moment hoorde ik een liedje waarvan ik dacht dat het opnieuw schending van publiek recht was, ivm met topradio, het maakte duidelijk allemaal deel uit van het David Ost project met de media!!
Blijkbaar was er een project voorzien met candid-camera, wanneer ik haar stem hoorde dacht ik eraan dat ze nu ineens geen contakt meer wilde...
Nadat ik niet had geslapen en eruit zag alsof ik een hele week speed gepakt had wou ik naar Sofie gaan en haar opnieuw een uitleg vragen, zij was toch diegene die alles begonnen is samen met haar connectie van topradio, 't was vroeg als ik daar aan de deur stond, zo'n uur of acht, Sofie was nog thuis en ze ging net naar school vertrekken, ze stond juist onder de douche zei haar moeder, ze zei dat ik naar boven mocht gaan bij haar maar ik zei van niet...
Ik weet niet wat er was, maar toen ik even bij haar moeder gezeten had ben ik weggegaan, ik heb me wat verder gezet en gewacht op sofie, ze heeft me dan meegenomen naar 't stad, we praatten zo een beetje en opnieuw was ik overtuigd dat ze er niets meer mee te maken had.
Later op de avond bevond ik me opnieuw ergens in Gent, ik zocht een plaatsje om te slapen, ' wat verder leg 'k me neer op de grond, ik hoor muziek spelen maar ik denk echter dat 't niet van op straat komt maar uit mijn hoofd, 'daarna had ik hallucinaties, ineens had ik enorm veel hoofdpijn, ik voelde me enorm slecht.. Daarop heb 'k gebeld naar mijn familie, 'k Kon eindelijk slapen...
Eenmaal terug in psychiatrie moest ik naar de isoleercel, zonder vast gebonden te liggen dit keer, 'k heb toen veel geslapen....
Wanneer ik in de tuin rondliep hoorde ik ineens muziek vanuit de jaren zestig in mijn hoofd, ondanks het feit dat ik enorm veel medicatie nam had ik toch hallucinaties, ik had eens gebeld naar een vriendin van me, ik kende haar nog vanuit mijn jeugd...
We hadden toen nog even een relatie gehad, wanneer ze bij me thuis was vertelde ik haar dat ik nu al enkele maanden stemmen hoorde..
Ik dacht dat het voor haar wel totaal onbegrijpelijk moest lijken, maar ineens zei ze : ' ik hoor ook stemmen' 'is dat al lang? ', antwoordde ik. 'neen wat voor stemmen hoort ge dan ? ' 'een jongen en een meisje.' net als bij mij!!.' Ik wist niet goed meer wat te zeggen...
Misschien was het wel mijn ex met nog iemand erbij!!
Op een dag zei Michel tegen mij : ' ge moet minder over uw problemen praten,' ' ja , misschien wel.' , antwoordde ik. 'de mensen gaan u toch nooit geen gelijk geven.', als ik eraan dacht hoe de mensen tot nu toe gereageerd hadden kon ik hem enkel gelijk geven, maar toch kon ik voor mezelf moeilijk aanvaarden dat de waarheid niet langer de waarheid is...
Mijn neef geert kwam op een bepaald moment bij mij op bezoek samen met enkele vrienden, het was de eerste maal na mijn opname dat ik hem terugzag, we zaten even te praten en ineens zei ik tegen hem : ' ik kan niemand meer vertrouwen, iedereen is hypocriet !' . Toen zij hij : 'mij kunt ge vertrouwen , David', dit zou ik graag geloofd hebben, maar toch kon ik ook mijn neef niet vertrouwen....
Mijn psychiater besloot na vijf maanden dat ik klaar was voor ontslag, op voorwaarde dat ik in ambulante nabehandeling kwam en iets zou vinden om mijn dagen op te vullen..., het was enorm om te beseffen dat er uiteindelijk dan toch een einde ging komen aan mijn opname!!
Ik dacht toen zelf bijna ook dat het beter was als ik alles zou proberen te vergeten, misschien gingen de problemen dan wel vanzelf weer weggaan...
Nog steeds was er de Peter Hoogland show op TV, maar ik heb mezelf voorgenomen om niet meer te kijken, volgens mij was het nog steeds de bedoeling dat ik zou bellen naar de show en dan zou praten over mijn ziekte....
Zelfs al had iedereen het me afgeraden , toch probeerde ik al snel naar Sofie te bellen, ik wou met haar afspreken, maar toen zei ze schizofreene dingen...
Ze vertelde me dat ik haar nooit graag gezien had, dat ik nooit geen respect heb gehad voor haar, tuurlijk zag ik haar graag, nu nog steeds!!
Misschien wilde ze gewoon dat ik het haar nog eens vertelde of zo, maar ik kon er gewoon niet over beginnen, daarna bleef ze gewoon verderpraten; 'het moet eerst goed gaan met u ...' , en opnieuw wist ik niet meer wat te zeggen, af en toe wou 'k dus over de hele situatie beginnen praten, maar het was veel te confronterend voor mezelf, ik wist zeker dat Sofie toch alles ging ontkennen, uiteindelijk vertelde ze me nog dat ze studeerde voor journaliste, ze wou namelijk gaan werken voor VTM...
Doordat ik nog niet onmiddellijk wilde gaan werken, had ik besloten om naar school te gaan, ik had wel verschillende paranoia-gedachten i.v.m. het school; gingen de mensen op school me kennen via de media? Ging alles wel goed verlopen? ik ging alleszins geen drugs gebruiken, verder hoopte ik dat alles goed verliep...
In mijn klas was er iemand die pillen verkocht voor weinig geld, het was zelf nog maar een half jaar geleden voordat ik zelf pillen verkocht, ik betaalde toen veel meer!!!, de algemene prijs was enorm gedaald!, Volgens mij had dit allemaal te maken met de Peter Hoogland - show...
Vanaf ik internet had , was ik vastbesloten om meer informatie te vinden over schizofrenie en telepathie, op die manier hoopte ik dat ik ooit zou kunnen bewijzen wat ik aan het zeggen was i.v.m. mijn ziekte, ik heb toen ook zelf mijn persoonlijk verhaal gepubliceerd op het internet omdat ik van mening was dat mijn verhaal kan aantonen dat schizofrenie een kunstmatige ziekte is...
Op Tv was er een nieuwe show op Ka2, Big Brother, een show gebaseerd op schending van de privacy, het gaat er volgens mij dus om dat er voor voyeurisme gekozen wordt, voyeurisme verkopen via de massamedia lijkt volgens mij echter volledig niet moreel verantwoord, telkens ik op de bus of op de tram zat hoorde ik stemmen in het lawaai rondom me, k dacht telkens dat iedereen me kon horen, alleen was er opnieuw de vraag, is het echt of niet???
Kon nog iemand dit horen? Tot er eens een vriend van me zei dat hij het ook allemaal gehoord had, we hadden samen de bus genomen en op de bus was er een meisjesstem die van nergens leek te komen en heel de tijd tegen mij had zitten praten, andere mensen konden dit ook horen, maar ze wilden er gewoon niet over praten..
Fusee kon er duidelijk wel over praten, hij zei dat hij dus ook de stemmen gehoord had,'t Kon mijn kans geweest zijn om voor de eerste maal met iemand over mijn problemen te spreken! We hebben dan even staan praten , maar er is niet veel gezegd verder...
Na lang aandringen had ik toch nog eens een afspraakje kunnen versieren met Sofie, ze was niet meer kwaad voor die stalking, ze vond gewoon dat we nu als twee normale mensen contakt konden hebben..., we hadden ergens afgesproken op neutraal terrein, een cafeetje in de overpoort, wanneer ik haar terugzag vond ik dat ze er heel knap uitzag!, we zaten even te praten, het ging gewoon over ons leven in het algemeen... 'wat doet ge nog allemaal tegenwoordig?' , vroeg ik aan haar. 'ik ben fotografe.' antwoordde ze, ze had er dus duidelijk voor gekozen om iets te doen met de media..., Voor zover ik me goed kon herinneren had ze toen we nog een relatie hadden nog steeds geen idee van wat ze op professioneel vlak wilde doen.
Blijkbaar had ze ervoor gekozen om iets te dien met de media, eerst journalistiek studeren, en daarna gaan werken voor de media...
Zelf vond ik het enorm negatief voor onze verdere relatie in de toekomst. 'hebt ge een lief' , vroeg ik aan haar. 'Voorlopig niet. Het is ondertussen alweer een hele tijd geleden dat ik een lief heb gehad.' ik was aangenaam verrast, blijkbaar was ze me toch nog altijd niet vergeten...
Mischien wilde ze wachten tot ik haar onder de juiste omstandigheden zou vragen om opnieuw een relatie met haar te beginnen. 'waarom niet?' , vroeg ik ;ze begon te lachen... ' Ik heb momenteel geen lief nodig ', zei ze tegen mij...
Ik wist dat het duidelijk te maken had met wat er tussen ons gebeurd was, na nog even verder te praten zei ze dat ze nog andere verplichtingen had en ging ze weg...,( als ik meer tijd heb doe ik de rest zie het ff niet meer zitten
)
Heftig verhaal hoor respect voor die gene !
Comment