Re: Dissi's outdoor 2011: LSD, Pineapple express en ander tuinplezier.
Mieren melken bladluizen dus als je mieren hebt dan heb je ook bladluizen.
Een grote groep bladluizen zit dicht op elkaar op een plantenstengel.
Een hongerige mier heeft de bladluizen ontdekt.
Maar in plaats van ze op te eten, streelt hij ze met zijn sprieten.
De bladluizen trekken zich zo te zien niets van de mier aan, ook al loopt die gewoon over ze heen.
Het lijkt wel alsof de mier de bladluizen aardig vindt. Of zou de mier iets zoeken? Wat dan wel?
Dit! Af en toe komt er een druppel vloeistof uit de anus van een bladluis.
En die vloeistof is, wat de mier zoekt.
De mier klopt zachtjes met zijn sprieten op de bladluizen.
Af en toe reageert een bladluis op dit kloppen met het afgeven van een druppel vloeistof.
Die druppel lijken op een dauwdruppel en is zo zoet als honing.
Vandaar dat de vloeistof honingdauw heet.
Bladluizen maken honingdauw van het sap, dat ze met hun zuigsnuit uit planten opzuigen.
In dat sap zitten stoffen, waar bladluizen van leven. Suiker zit er veel meer in dan ze nodig hebben.
Het overschot aan suiker geven ze daarom in druppels honingdauw weer af.
Dichtbij zie je dat de bladluizen druppels uit hun achterlijf naar buiten persen.
De mier likt de zoete druppel op.
Deze bladluis is op zoek naar voedsel.
Ze boort haar lange, dunne zuigsnuit in een plant en zuigt daarna het plantensap op.
In deze animatie zie je, wat er gebeurt als een bladluis drinkt.
Linksonder zit de zuigsnuit. De bladluis prikt haar zuigsnuit in een buisje in de plantenstengel en zuigt daar plantensap uit.
Het zoete sap komt in de luizenmaag. Het teveel aan suiker komt als honigdauw uit de anus van de luis naar buiten.
Een mier houdt misschien niet van bladluizen, maar is wel dol op zoetigheid.
Zachtjes klopt ze op de bladluizen om ze ertoe over te halen honingdauwdruppels af te geven.
De mier melkt de bladluizen.
Mieren melken bladluizen dus als je mieren hebt dan heb je ook bladluizen.
Een grote groep bladluizen zit dicht op elkaar op een plantenstengel.
Een hongerige mier heeft de bladluizen ontdekt.
Maar in plaats van ze op te eten, streelt hij ze met zijn sprieten.
De bladluizen trekken zich zo te zien niets van de mier aan, ook al loopt die gewoon over ze heen.
Het lijkt wel alsof de mier de bladluizen aardig vindt. Of zou de mier iets zoeken? Wat dan wel?
Dit! Af en toe komt er een druppel vloeistof uit de anus van een bladluis.
En die vloeistof is, wat de mier zoekt.
De mier klopt zachtjes met zijn sprieten op de bladluizen.
Af en toe reageert een bladluis op dit kloppen met het afgeven van een druppel vloeistof.
Die druppel lijken op een dauwdruppel en is zo zoet als honing.
Vandaar dat de vloeistof honingdauw heet.
Bladluizen maken honingdauw van het sap, dat ze met hun zuigsnuit uit planten opzuigen.
In dat sap zitten stoffen, waar bladluizen van leven. Suiker zit er veel meer in dan ze nodig hebben.
Het overschot aan suiker geven ze daarom in druppels honingdauw weer af.
Dichtbij zie je dat de bladluizen druppels uit hun achterlijf naar buiten persen.
De mier likt de zoete druppel op.
Deze bladluis is op zoek naar voedsel.
Ze boort haar lange, dunne zuigsnuit in een plant en zuigt daarna het plantensap op.
In deze animatie zie je, wat er gebeurt als een bladluis drinkt.
Linksonder zit de zuigsnuit. De bladluis prikt haar zuigsnuit in een buisje in de plantenstengel en zuigt daar plantensap uit.
Het zoete sap komt in de luizenmaag. Het teveel aan suiker komt als honigdauw uit de anus van de luis naar buiten.
Een mier houdt misschien niet van bladluizen, maar is wel dol op zoetigheid.
Zachtjes klopt ze op de bladluizen om ze ertoe over te halen honingdauwdruppels af te geven.
De mier melkt de bladluizen.
. 
van mijn green-o-matic
Comment