Ik maak dit topic naar aanleiding van dit topic: Belgische Cannabiswetgeving
De geschiedenis van de Belgische Cannabiswetgeving.
1996 - Patrick Moriau
Patrick Moriau, federaal parlmentslid van de PS kwam in 1996 met een wetsvoorstel voor legalisering van gebruik & bezit van cannabis. (check ook het Franstalige dossier bij de bronnen.)
Dit wetsvoorstel zorgde voor veel commotie en zorgde ervoor dat een Parlementaire werkgroep o.l.v. Louis Vanvelthoven onderzoek ging doen.
1997 - februari: Resultaten van de werkgroep o.l.v. Vanvelthoven:
Hun aanbevelingen:” dat cannabis voor persoonlijk gebruik niet langer vervolgend zou mogen worden. Alleen bij handel, overlast of een misdrijf om cannabis te verwerven moest het parket nog ingeschakeld worden. “
1998 - Omzendbrief 1998 van de Clerck en Parys
Gemaakt en getekent door toenmalige ministers Stefaan de Clerck en Tony Parys.
Na deze aanbevelingen van de werkgroep van Vanvelthoven kwam deze rondzendbrief waarin stond dat: “ de vervolging van meerderjarige niet problematische drugsgebruikers die geen openbare last veroorzaken de laagste prioriteit kreeg.” Dit komt er dus in principe op neer dat je niet vervolgd werd.
het probleem met deze omzendbrief was, dat er teveel ruimte voor interpretatie was, hoeveel cannabis mag men bij zich hebben, wat houdt openbare last juist in, wat is problematisch?
2000 – drugs 2000
Magda Aelvoet richt een parlmentaire werkgroep “drugs 2000” op. Deze werkgroep heeft als opdracht een nieuwe drugswet te maken.
2003 - 28 januari:
de werkgroep”drugs 2000” komt met een wetsontwerp, namelijk cannabis voor persoonlijk gebruik zal niet meer strafbaar zijn, tenzij er problematisch gebruik is of maatschappelijke overlast. Voor de andere drugs veranderde niets.
Op 27 maart 2003 word dit wetsvoorstel definitief goedgekeurd in de senaat.
Volgens deze drugswet bleven meerderjarigen in het bezit van een gebruikershoeveelheid cannabis strafbaar, maar volgens artikel 16 van die wet: mocht de politie geen proces-verbaal opstellen als de meerderjarige geen problematische gebruiker was of geen overlast veroorzaakte. Met andere woorden werd er een gedoogbeleid gevoert voor meerderjarige gebruikers.
Hoeveel zo’n gebruikershoeveelheid was, werd niet vastgelegd in die wet, iets later werd die grens voor een persoonlijke gebruikershoeveelheid dan toch vastgelegt op 3 gram in een ministriele richtlijn van Marc Verwilghen.
2004 - 20 oktober:
het arbitragehof oordeelt dat de arikel 16 van de drugswet van 2003 onduidelijk is en daarom moeilijk toepasbaar. Volgens het arbitragehof waren termen als “persoonlijk gebruik”, “problematisch gebruik” en “overlast” te rekbaar, en zou een meerderjarige gebruik dus niet weten aan wat hij zich moet houden. Ook oordeelde het arbitragehof dat de grens van wat een persoonlijke hoeveelheid niet in een richtlijn moest staan maar in de wet.
Bijgevolg werd artikel 16 geschrapt.
Dus was men terug bij af inzak het cannabisbeleid en moest men terug naar de rondzendbrief van De Clerck en Parys uit 1998 (die inhield dat de vervolging van niet-problematische meerderjarige gebruikers die geen overlast veroorzaken de laagste prioriteit kreeg.)
2005 2006 indien jullie fouten ontdekken, of aanvulling maken, of mij wijzen op bepaalde zaken, doe gerust!
Enkele van de vele bronnen:
- Annalen van senaatzitting van 17 november 2005: http://www.senate.be/www/?MIval=/public ... 31&LANG=nlhttp://www.patrickmoriau.be/pdf/dossier-drogue.pdf
- Het staatsblad: http://www.staatsblad.be en http://www.staatsbladclip.be
- De senaat: http://www.senaat.be
- Artikel van Steven Samyn uit de standaard. (als ge het wilt PM ik het door, ik heb het op mijn computer staan.)
Dit alles brengt ons tot de situatie de dag van vandaag. Hoe de situatie de dag van vandaag nu in elkaar zit en de besluiten die je uit deze geschiedenis kunt trekken kan je lezen in het topic:
Belgische Cannabiswetgeving
De geschiedenis van de Belgische Cannabiswetgeving.
1996 - Patrick Moriau
Patrick Moriau, federaal parlmentslid van de PS kwam in 1996 met een wetsvoorstel voor legalisering van gebruik & bezit van cannabis. (check ook het Franstalige dossier bij de bronnen.)
Dit wetsvoorstel zorgde voor veel commotie en zorgde ervoor dat een Parlementaire werkgroep o.l.v. Louis Vanvelthoven onderzoek ging doen.
1997 - februari: Resultaten van de werkgroep o.l.v. Vanvelthoven:
Hun aanbevelingen:” dat cannabis voor persoonlijk gebruik niet langer vervolgend zou mogen worden. Alleen bij handel, overlast of een misdrijf om cannabis te verwerven moest het parket nog ingeschakeld worden. “
1998 - Omzendbrief 1998 van de Clerck en Parys
Gemaakt en getekent door toenmalige ministers Stefaan de Clerck en Tony Parys.
Na deze aanbevelingen van de werkgroep van Vanvelthoven kwam deze rondzendbrief waarin stond dat: “ de vervolging van meerderjarige niet problematische drugsgebruikers die geen openbare last veroorzaken de laagste prioriteit kreeg.” Dit komt er dus in principe op neer dat je niet vervolgd werd.
het probleem met deze omzendbrief was, dat er teveel ruimte voor interpretatie was, hoeveel cannabis mag men bij zich hebben, wat houdt openbare last juist in, wat is problematisch?
2000 – drugs 2000
Magda Aelvoet richt een parlmentaire werkgroep “drugs 2000” op. Deze werkgroep heeft als opdracht een nieuwe drugswet te maken.
2003 - 28 januari:
de werkgroep”drugs 2000” komt met een wetsontwerp, namelijk cannabis voor persoonlijk gebruik zal niet meer strafbaar zijn, tenzij er problematisch gebruik is of maatschappelijke overlast. Voor de andere drugs veranderde niets.
Op 27 maart 2003 word dit wetsvoorstel definitief goedgekeurd in de senaat.
Volgens deze drugswet bleven meerderjarigen in het bezit van een gebruikershoeveelheid cannabis strafbaar, maar volgens artikel 16 van die wet: mocht de politie geen proces-verbaal opstellen als de meerderjarige geen problematische gebruiker was of geen overlast veroorzaakte. Met andere woorden werd er een gedoogbeleid gevoert voor meerderjarige gebruikers.
Hoeveel zo’n gebruikershoeveelheid was, werd niet vastgelegd in die wet, iets later werd die grens voor een persoonlijke gebruikershoeveelheid dan toch vastgelegt op 3 gram in een ministriele richtlijn van Marc Verwilghen.
2004 - 20 oktober:
het arbitragehof oordeelt dat de arikel 16 van de drugswet van 2003 onduidelijk is en daarom moeilijk toepasbaar. Volgens het arbitragehof waren termen als “persoonlijk gebruik”, “problematisch gebruik” en “overlast” te rekbaar, en zou een meerderjarige gebruik dus niet weten aan wat hij zich moet houden. Ook oordeelde het arbitragehof dat de grens van wat een persoonlijke hoeveelheid niet in een richtlijn moest staan maar in de wet.
Bijgevolg werd artikel 16 geschrapt.
Dus was men terug bij af inzak het cannabisbeleid en moest men terug naar de rondzendbrief van De Clerck en Parys uit 1998 (die inhield dat de vervolging van niet-problematische meerderjarige gebruikers die geen overlast veroorzaken de laagste prioriteit kreeg.)
2005 2006 indien jullie fouten ontdekken, of aanvulling maken, of mij wijzen op bepaalde zaken, doe gerust!
Enkele van de vele bronnen:
- Annalen van senaatzitting van 17 november 2005: http://www.senate.be/www/?MIval=/public ... 31&LANG=nlhttp://www.patrickmoriau.be/pdf/dossier-drogue.pdf
- Het staatsblad: http://www.staatsblad.be en http://www.staatsbladclip.be
- De senaat: http://www.senaat.be
- Artikel van Steven Samyn uit de standaard. (als ge het wilt PM ik het door, ik heb het op mijn computer staan.)
Dit alles brengt ons tot de situatie de dag van vandaag. Hoe de situatie de dag van vandaag nu in elkaar zit en de besluiten die je uit deze geschiedenis kunt trekken kan je lezen in het topic:
Belgische Cannabiswetgeving
en had ik het zelfs nog op aanraden van u de "of" in een kleurtje gezet zodanig dat mensen der niet zouden overlezen.
Comment