Hallo Iedereen,
Cannabis telen of in bezit hebben blijft een misdrijf dat strafbaar is met een geldboete of een gevangenisstraf.
Richtlijnen, omzetbrieven en dergelijke die worden opgesteld door politieke partijen hebben in werkelijkheid geen invloed op hetgeen omschreven werd in de Drugswet van 24 februari 1921!
Hoewel er op papier geen onderscheid gemaakt wordt tussen het dealen, gebruiken, vervoeren, stockeren, bezitten of wat dan ook zijn het in de praktijk vooral de omstandigheden die je uiteindelijke straf zullen bepalen.
Indien je voor de rechter verschijnt en schuldig bevonden wordt van dealen mag je je al snel verwachten aan de wettelijke minimum boete van 1000 € (x 6 opdeciemen= 6000€) dewelke een rechter verplicht is van uit te spreken. Afhankelijk van de omstandigheden, verzwarend of niet, kan de rechter beslissen de boete gedeeltelijk of in zijn geheel, met uitstel (meestal 3 jaar) uit te spreken.
Deze boete kan eventueel omgezet worden in een vervagende gevangenisstraf (opgelegd door de rechter of indien je dit zelf vraagt).
Wie veroordeeld wordt voor DEALEN als gevolg van een drugsonderzoek zal meer dan waarschijnlijk ook veroordeeld worden tot het betalen van bijkomende som geld die overeenstemt met hetgeen je zou verdiend hebben tijdens het dealen. Dit bedrag wordt door de inspecteurs van de recherche berekend op basis van de verklaringen die jij en of je klanten hebben afgelegd. De inspecteurs zullen proberen te achterhalen hoe lang je reeds aan het verkopen bent en hoeveel je er aan verdiend hebt. Goederen die in verband met het verkopen van drugs gebracht kunnen worden zoals Gsm's, weegschalen, kweekmateriaal en dergelijke alsook de goederen die je zou hebben aangekocht met de opbrengsten van de verkoop en het gevonden cashgeld zullen worden verbeurd verklaard. Enkel de onderzoeksrechter en/of de rechter van de correctionele rechtbank kunnen de in beslag genomen goederen al dan niet vrijgeven.
In VERDENKING VAN OF TOT, voldoende om je op te sluiten tot aan het proces (voorhechtenis). Het is enkel de rechter van de correctionele rechtbank die je uiteindelijk al dan niet schuldig kan verklaren. De verklaringen van derden (je vrienden of anderen) zijn ook GEEN EFFECTIEVE BEWIJZEN. Vanaf 2 verklaringen tegen jou zijn er volgens het gerecht meestal voldoende aanwijzingen om in voorhechtenis genomen te worden... indien er tijdens het onderzoek geen bijkomende bewijslast gevonden kan worden zal een veroordeling uitblijven gezien het woord tegen woord blijft.
Simpel voorbeeldje :
Laten we ervan uitgaan dat je liever cannabis per 100 of 25gr koopt omdat het anders te duur is... Je verkoopt soms aan vrienden een beetje omdat je het toch hebt liggen.
Je beste vriend vertrekt bij jouw thuis met 10gr en valt tijdens een routine controle tegen de lamp. Je vriend is misschien niet meteen de slimste en kwam misschien nog nooit in aanraking met de politie of dergelijke en dan gebeurt er plots....
Boorddocumenten aub... Het ruikt naar wiet in je wagen.. Heeft u soms drugs op u of gebruikt? Mogen wij de wagen eens doorzoeken?
OH my FUCKING GOD, WAT IS DIT???? CANNABIS?? CANNABIS!! OP DE GROND! OP DE GROND! Benen gespreid, handboeien aan en hupsakee mee naar het kantoor! Tijdens het verhoor verklaart je vriend, die ondertussen enkele urinevlekjes in zijn broek heeft, de drugs van jouw gekocht te hebben (ga er maar van uit dat dit gebeurt gezien 90% van de mensen je zullen verklikken hoewel ze zich hiermee zelf beschuldigen!!!)
Mogelijks wordt je nadien uitgenodigd op verhoor (dan kom je er waarschijnlijk nog mee weg en/of heb je de tijd om ervoor te zorgen dat niets gevonden kan worden) na verhoor volgt meestal een huiszoeking maar je dossier kan ook worden doorgegeven aan een onderzoeksrechter die via de recherche een onderzoek kan starten (zeker als je geen onbekende bent voor het gerecht).
Indien de onderzoeksrechter bepaalt dat er tijdens het onderzoek genoeg aanwijzingen tot schuld zijn (LET OP, DIT ZIJN GEEN BEWIJZEN MAAR SLECHTS AANWIJZINGEN EN OF STERKE VERMOEDENS) kan deze beslissen over te gaan tot een huiszoeking en/of aanhouding. De correctionele rechtbank beslist later al dan niet of je schuldig bent of niet (tenzij je meteen bekent of op heterdaad betrapt werd).
In dit geval vinden ze tijdens de huiszoeking dus een weegschaal, 3 zakjes van 5gr en tijdens het verhoor verklaar je :
Hetgeen volgt zijn slecht de richtlijnen die worden gegeven. Iedere nieuwe regering kan deze zonder verwittigen veranderen of aanpassen. Richtlijnen zijn geen wetten en dienen niet te worden nageleefd door het gerecht. Enkel de WET IS WET.
DE RICHTLIJNEN VAN DE REGERING ANNO 2017
Aan cannabisgebruik wordt niettemin een 'lage vervolgingsprioriteit' gegeven onder de volgende voorwaarden:
Principe
Het bezit, door een meerderjarige, van cannabis bestemd voor persoonlijk gebruik, zonder verzwarende omstandigheid noch verstoring van de openbare orde, geeft aanleiding tot het opstellen van een vereenvoudigd proces-verbaal door de politiediensten. Dat proces-verbaal wordt vervolgens verzonden naar de procureur des Konings, die kan beslissen om vervolging in te stellen mits hij zijn beslissing motiveert.
Straffen (dit zijn slechts richtlijnen)
De drugswet is duidelijk: cannabis is illegaal wanneer die meer dan 0,2 procent THC bevat.
Die uitzondering is er gekomen zodat Belgische boeren hennep kunnen kweken voor de industrie, bijvoorbeeld voor textiel of isolatie. Bovendien mag die legale wiet niet als medicijn of voedingsmiddel in de markt gezet worden.
Uit de schemerzone
Er mogen alleen nog producten met een taksband verkocht worden aan meerderjarige consumenten.
Wat nog steeds niet mag:
CBD-olie wordt gemaakt van cannabisplanten met hoge concentraties cannabidiol (CBD).
De Kamer heeft begin dit jaar de oprichting van een nationaal cannabisbureauFAGG
Medicinale cannabis zal in de toekomst hogere concentraties THC kunnen bevatten. Want ondanks de potentieel schadelijke effecten van THC wijzen sommige studies erop dat net de combinatie met CBD de meest geneeskundige werking heeft. De 0,2 THC maatregel zal dus eveneens moeten aangepast worden in de toekomst.
VAN EEN CORRECT CANNABISBELEID IS VOORLOPIG, IN BELGIE, HOEGENAAMD NOG GEEN SPRAKE.
De wet en het gedoogbeleid : een proces van vallen en opstaan
Cannabis telen of in het bezit hebben blijft een misdrijf dat krachtens de Drugwet van 24 februari 1921 strafbaar is met een geldboete of een gevangenisstraf.
Aan cannabisgebruik wordt niettemin sedert meer dan 10 jaar een ‘lage vervolgingsprioriteit’ gegeven, op grond van de omzendbrief van de Procureurs-Generaal van 8 mei 1998 die aanleiding gaf tot een aanpassing van de Drugwet in 2003. Een nieuw artikel 11 in de drugswet bepaalde dat ‘in het geval van bezit door een meerderjarige van een gebruikershoeveelheid van cannabis dat niet vergezeld gaat met openbare overlast of met problematisch gebruik, slechts tot registratie door de politie wordt overgegaan’.
Op 16 mei 200325 januari 200513 september 2017 geschreven:
“Vandaag blijkt voormelde richtlijn aanleiding te geven tot verwarring en is duidelijk geworden dat ze beperkingen en soms zelfs contraproductieve uitwerkingen heeft: burgers weten niet meer waar ze aan toe zijn omdat politie en gerecht anders te werk gaan naargelang van het arrondissement, waardoor die richtlijn, die overigens niet afdwingbaar is, de rechtsonzekerheid alleen maar vergroot. Voor de burger is het dus onzekerheid troef, wat niet langer aanvaardbaar is.”
Op 26 september 2017 verscheen vervolgens een nieuw Koninklijk Besluit
Dit geldt uiteraard slechts wanneer iemand voor de rechter verschijnt, en wordt berecht, doch zover komt het in de meeste gevallen evenwel niet. De reeds lang gehanteerde ‘lage vervolgingsprioriteit’ geldt immers nog steeds onder de nieuwe wet, zodat het bezit, door een meerderjarige, van cannabis bestemd voor persoonlijk gebruik, zonder verzwarende omstandigheid noch verstoring van de openbare orde, slechts aanleiding geeft tot het opstellen van een vereenvoudigd proces-verbaal door de politiediensten.
In bepaalde steden, gemeenten of op bepaalde festivals kan je echter ook een onmiddellijke minnelijke schikking (OMS, een meteen te betalen bedrag) opgelegd krijgen, zelfs wanneer je minder dan een gebruikshoeveelheid op zak hebt.
Zo werd bijvoorbeeld voor de editie van Pukkelpop 2015 het volgende beslist: “Pukkelpop werd door het Parket Limburg, met instemming van het bestuur, de korpschef van de lokale politie HAZODI en de vertegenwoordiger van de Dirco Limburg als proeftuin gebruikt om de procedure OMS (onmiddellijke minnelijke schikkingen) Drugs in te stellen. (…) Het doel van dit drugsbeleid was niet om drugsgebruikers actief op te sporen maar om te vermijden dat jongeren op het festival en de campings gingen experimenteren met drugs.
Een ander voorbeeld is de Stad Antwerpen waar vanaf 2013 een ‘War On Drugs’ wordt gevoerd waarbij ten strijde wordt getrokken tegen de jointjesroker, en waar het bezit van cannabis leidt tot een boete van €75.
Soms blijkt ook de kweek van 1 plant te worden gezien als “bedrijfsmatige teelt”, wat dan wel weer vervolgd zal worden. De politie kijkt namelijk niet alleen naar het aantal en de grootte van de aangetroffen cannabisplanten, maar ook naar de mate van professionaliteit bij het kweken ervan (bron: Drugsdelict Advocaten.be).
Voor de burger blijft het dus onzekerheid troef, wat nochtans reeds volgens het voorstel van de Kaderwet van 13 september 2017 niet langer aanvaardbaar was.
De 0,2 % THC-parameter
Verenigde Naties werden verscheidene verdragen gesloten (het Enkelvoudig Verdrag van 30 maart 1961; het Verdrag van Wenen van 21 februari 1971; het VN Verdrag van 20 december 1988).
Daarnaast zijn er ook Europese verordeningen die bindend zijn in al hun onderdelen en rechtstreeks toepasselijk zijn in de nationale rechtssystemen. Zo laat de Europese Verordening 1782/2003 de teelt van hennep uitdrukkelijk toe en bepaalt ze dat het gehalte aan tetrahydrocannabinol (THC) van de hennep maximaal 0,2 % mag bedragen. Een recentere Verordening 1307/2013 bevestigde dit.
Recent stelde ook de Belgische wetgever zich in regel door in het reeds genoemde KB van 6 september 2017 de definitie van cannabis in die zin aan te passen.
Het is dus essentieel, om tot enige strafrechtelijke schuld te kunnen besluiten, om het precieze THC-gehalte van de planten te bepalen. Slechts indien het daadwerkelijk gaat om cannabisplanten en deze een THC-gehalte hebben dat hoger ligt van 0,2% kan een beklaagde veroordeeld worden voor het strafrechtelijk telen van cannabis.
In de zaak Edgar Babanov
De Europese dimensie: het arrest Van Esbroeck van het Hof van Justitie
dezelfde feiten. Volgens het Hof van Justitie kunnen ook de in- en uitvoer van een partij verdovende middelen ‘een zelfde geheel van feiten vormen die onlosmakelijk met elkaar verbonden zijn naar tijd en plaats
Een Europees eenvormig beleid rond cannabisgebruik dringt zich dus duidelijk op.
VOOR KLIKKERS EN RATTEN!!! Dit zijn de dode letters van artikel 6 lid 4 Drugswet! Strafvermindering is BULLSHIT! Neem je eigen verantwoordelijkheid en hou gewoon je BEK!
Art. 6 lid 4 van de Drugwet voorziet strafvermindering voor “schuldigen die na het begin van de vervolging de identiteit van onbekend gebleven daders aan de overheid hebben onthuld”.
Het Hof van Cassatie werd al talrijke keren genoopt om uitspraak te doen over de draagwijdte van dit wetsartikel, wat heeft geleid tot strenge cassatierechtspraak waarin het volgende werd gesteld:
Gelet op deze strikte voorwaarden wordt dit artikel in de praktijk nooit toegepast. Al te vaak wordt gesteld dat de overheid de inlichtingen reeds kende (waarbij wordt geschermd met info uit “andere strafdossiers”), worden de onthullingen afgedaan als te weinig doortastend of wordt gesteld dat de onthullingen plaatsvonden na het instellen van de strafvordering.
Het is voor een rechtsonderhorige dan ook compleet onzeker of zijn “onthullingen” –waarmee evident een risico wordt gelopen– ook maar iets positiefs zullen opleveren.
Wat met het Gentse pilootproject van de drugbehandelingskamer ?
De Drugbehandelingskamer (hierna DBK) startte als proefproject in Gent in het jaar 2008.
Het DBK-project laat zich inspireren op het Angelsaksische fenomeen van “drugcourts”. In de praktijk komen druggerelateerde rechtszaken in zo’n systeem bij een gespecialiseerde rechter terecht. In tegenstelling tot gewone rechtszaken wordt geopteerd voor een heel betrokken aanpak (i.s.m. met de drughulpverlening) en wordt de beklaagde door dezelfde rechter ook op geregelde tijdstippen gehoord en opgevolgd. De liaison is iemand uit de drughulpverlening die op de rechtbank aanwezig is om de beklaagde te helpen doorstromen naar de meest aangewezen voorziening.
Deze aanpak laat toe om beklaagden onder toezicht aan hun drugprobleem te laten werken.
De procedure voor de DBK wordt door het Openbaar Miniserie slechts opgestart wanneer de criminele feiten zich niet zouden hebben voorgedaan zonder de aanwezigheid van een drugproblematiek. Van zodra de feiten (zoals diefstallen en handel in verdovende middelen) voornamelijk gericht zijn op winstbejag, komt de zaak niet in aanmerking.
In een rapport omtrent het pilootproject (zie www.vad.be) werd het volgende geschreven: “Uit zowel de kwalitatieve als de kwantitatieve evaluatie blijkt de manifeste meerwaarde van het proefproject DBK. Zowel justitie als hulpverlening zijn over het algemeen tevreden met hun opdracht binnen de DBK. Daarnaast zijn zij http://www.vad.beenDe focus ligt in sommige arrondissementen nog al te vaak op repressie en bestraffing in plaats van op behandeling. De algemene tendens blijft dat cannabisgebruik en cannabisbezit vanaf de meerderjarigheid worden gecriminaliseerd.
Minderjarigen en cannabis
Ambulante maatregelen kunnen zijn: berisping (een vermaning door de jeugdrechtbank, waarna het dossier gesloten wordt), ondertoezichtstelling (de sociale dienst van de jeugdrechtbank krijgt de opdracht om de evolutie van de jongere verder op te volgen), intensieve educatieve begeleiding, prestaties van opvoedkundige aard en van algemeen nut van maximum 150 uren (ook gekend als gemeenschapsdienst. Als deze naar behoren wordt uitgevoerd, wordt het dossier gesloten), volgen van een ambulante behandeling bij een psychologische of psychiatrische dienst, bij een dienst voor seksuele opvoeding of bij een dienst die deskundig is op het gebied van alcohol- of drugverslaving.
De focus bij minderjarigen ligt dus duidelijk op behandeling en begeleiding, waarbij druggebruik wordt aanzien als een (medisch) probleem dat ten gronde aangepakt moet worden, via inschakeling van het sociale netwerk van de minderjarige en eventueel via het volgen van een gepaste behandeling.
Cannabis telen of in bezit hebben blijft een misdrijf dat strafbaar is met een geldboete of een gevangenisstraf.
Richtlijnen, omzetbrieven en dergelijke die worden opgesteld door politieke partijen hebben in werkelijkheid geen invloed op hetgeen omschreven werd in de Drugswet van 24 februari 1921!
Hoewel er op papier geen onderscheid gemaakt wordt tussen het dealen, gebruiken, vervoeren, stockeren, bezitten of wat dan ook zijn het in de praktijk vooral de omstandigheden die je uiteindelijke straf zullen bepalen.
Indien je voor de rechter verschijnt en schuldig bevonden wordt van dealen mag je je al snel verwachten aan de wettelijke minimum boete van 1000 € (x 6 opdeciemen= 6000€) dewelke een rechter verplicht is van uit te spreken. Afhankelijk van de omstandigheden, verzwarend of niet, kan de rechter beslissen de boete gedeeltelijk of in zijn geheel, met uitstel (meestal 3 jaar) uit te spreken.
Deze boete kan eventueel omgezet worden in een vervagende gevangenisstraf (opgelegd door de rechter of indien je dit zelf vraagt).
Wie veroordeeld wordt voor DEALEN als gevolg van een drugsonderzoek zal meer dan waarschijnlijk ook veroordeeld worden tot het betalen van bijkomende som geld die overeenstemt met hetgeen je zou verdiend hebben tijdens het dealen. Dit bedrag wordt door de inspecteurs van de recherche berekend op basis van de verklaringen die jij en of je klanten hebben afgelegd. De inspecteurs zullen proberen te achterhalen hoe lang je reeds aan het verkopen bent en hoeveel je er aan verdiend hebt. Goederen die in verband met het verkopen van drugs gebracht kunnen worden zoals Gsm's, weegschalen, kweekmateriaal en dergelijke alsook de goederen die je zou hebben aangekocht met de opbrengsten van de verkoop en het gevonden cashgeld zullen worden verbeurd verklaard. Enkel de onderzoeksrechter en/of de rechter van de correctionele rechtbank kunnen de in beslag genomen goederen al dan niet vrijgeven.
In VERDENKING VAN OF TOT, voldoende om je op te sluiten tot aan het proces (voorhechtenis). Het is enkel de rechter van de correctionele rechtbank die je uiteindelijk al dan niet schuldig kan verklaren. De verklaringen van derden (je vrienden of anderen) zijn ook GEEN EFFECTIEVE BEWIJZEN. Vanaf 2 verklaringen tegen jou zijn er volgens het gerecht meestal voldoende aanwijzingen om in voorhechtenis genomen te worden... indien er tijdens het onderzoek geen bijkomende bewijslast gevonden kan worden zal een veroordeling uitblijven gezien het woord tegen woord blijft.
Simpel voorbeeldje :
Laten we ervan uitgaan dat je liever cannabis per 100 of 25gr koopt omdat het anders te duur is... Je verkoopt soms aan vrienden een beetje omdat je het toch hebt liggen.
Je beste vriend vertrekt bij jouw thuis met 10gr en valt tijdens een routine controle tegen de lamp. Je vriend is misschien niet meteen de slimste en kwam misschien nog nooit in aanraking met de politie of dergelijke en dan gebeurt er plots....
Boorddocumenten aub... Het ruikt naar wiet in je wagen.. Heeft u soms drugs op u of gebruikt? Mogen wij de wagen eens doorzoeken?
OH my FUCKING GOD, WAT IS DIT???? CANNABIS?? CANNABIS!! OP DE GROND! OP DE GROND! Benen gespreid, handboeien aan en hupsakee mee naar het kantoor! Tijdens het verhoor verklaart je vriend, die ondertussen enkele urinevlekjes in zijn broek heeft, de drugs van jouw gekocht te hebben (ga er maar van uit dat dit gebeurt gezien 90% van de mensen je zullen verklikken hoewel ze zich hiermee zelf beschuldigen!!!)
Mogelijks wordt je nadien uitgenodigd op verhoor (dan kom je er waarschijnlijk nog mee weg en/of heb je de tijd om ervoor te zorgen dat niets gevonden kan worden) na verhoor volgt meestal een huiszoeking maar je dossier kan ook worden doorgegeven aan een onderzoeksrechter die via de recherche een onderzoek kan starten (zeker als je geen onbekende bent voor het gerecht).
Indien de onderzoeksrechter bepaalt dat er tijdens het onderzoek genoeg aanwijzingen tot schuld zijn (LET OP, DIT ZIJN GEEN BEWIJZEN MAAR SLECHTS AANWIJZINGEN EN OF STERKE VERMOEDENS) kan deze beslissen over te gaan tot een huiszoeking en/of aanhouding. De correctionele rechtbank beslist later al dan niet of je schuldig bent of niet (tenzij je meteen bekent of op heterdaad betrapt werd).
In dit geval vinden ze tijdens de huiszoeking dus een weegschaal, 3 zakjes van 5gr en tijdens het verhoor verklaar je :
- wekelijks 25gr voor 100 € te kopen maar vooral "voor eigen gebruik" (indien er geen bewijzen van zijn verklaar je dit beter niet!)
- dat je af en toe iets "wegdoet" aan je beste vrienden (bv max 10gr) en hiervoor dan 4 tot max 6€/gr vraagt (indien er geen bewijzen van zijn verklaar je dit beter niet!)
- je een zware roker bent en/of je koopt samen 25gr die verdeeld wordt onder vrienden om de prijs te drukken (indien er geen bewijzen van zijn verklaar je dit beter niet!)
- je dit zo ongeveer al een jaartje doet (indien er geen bewijzen van zijn verklaar je dit beter niet!)
- in het bezit te zijn geweest van een ongekende hoeveelheid cannabis dewelke tenminste 1300gr (25gr/52weken) bedraagt
- een ongekende hoeveelheid cannabis verkocht te hebben dewelke tenminste 520gr bedraagt
- geen apotheker en of dierenarts te zijn en niet te beschikken over een wettelijke vergunning aangaande psychotrope stoffen
- de invoer, de uitvoer, de doorvoer, de vervaardiging, de bewaring, dit wil zeggen de opslag onder de vereiste voorwaarden, de etikettering, het vervoer, het bezit, de makelarij, de verkoop en het te koop stellen, het voorschrijven,het afleveren of het aanschaffen, tegen betaling of kosteloos, van verdovende middelen, alsook de teelt van planten of het bezit van planten waaruit deze stoffen kunnen worden getrokken (het is tevens ook verboden om gewoon bladgroen van netels ofzo te verkopen als weed)
- Deel te maken of aan hoofde te staan van een criminele organisatie wordt gebruikt als verzwarende omstandigheden vanaf 2 personen die als doel hebben om een vermogensvoordeel te verkrijgen (bijvoorbeeld samen wiet kopen want hoe meer je koopt hoe minder je betaalt)
- psychotrope stoffen : met gevangenisstraf van drie maanden tot vijf jaar en met geldboete van duizend tot honderdduizend (EUR) x 6 opdeciemen (6000€/600000€)
- verbeurd verklaring: de zogenaamde Kaalplukwet van 19 december 2002 laat toe dat de politie twee jaar na afsluiten van een dossier nog een vermogensonderzoek kan uitvoeren. In bovenvermeld voorbeeld zullen dus 3 zakjes van 5gr, een weegschaal, je gsm en een bedrag van +/- 1500€ (winst uit verkoop) en alle gevonden cashgelden worden verbeurd verklaard.
- gerechtskosten: zijn afhankelijk van de grootte van het dossier (worden verdeeld tussen de verdachten)
- Slachtofferfonds per overtreding: 150€
- criminele organisaties: Vervangende straf: om te voorkomen dat u de geldboete niet betaalt, zal de rechter een vervangende gevangenisstraf opleggen. Deze gevangenisstraf kan lopen van 3 dagen tot 6 maanden. Deze wordt uitgevoerd als u de geldboete niet betaald. Er kan ook beslag worden gelegd op uw goederen of een deel van uw inkomsten. In sommige gevallen kan dit zelf aangevraagd worden.
- een werkstraf: enkel als u hiermee zelf akkoord gaat of vragende partij bent. Deze kan niet samengaan met gevangenisstraf en heeft een vaste verhouding van 60 uur werkstraf per maand celstraf
- vermelding van de feiten op je strafuittreksel (goed gedrag en zeden)
- raadpleeg altijd eerst een advocaat of vraag deze aanwezig te zijn tijdens het verhoor
- je kan vanaf het eerste verhoor reeds inzage in het dossier krijgen (zelfs de politie weet dit niet altijd)
- je kan wachten tot het dossier afgerond is alvorens je eerste verklaring af te leggen (kan van belang zijn voor zware dossier zodat je eerst alle bewijzen e.d. kan inzien)
- je hebt zwijgrecht: Het recht om niet te worden gedwongen getuigenissen af te leggen in eigen nadeel en mee te werken aan je eigen veroordeling. Je mag niet onder ede ondervraagd worden. Uit het stilzwijgen van de verdachte mag de rechter geen negatieve conclusies trekken. Ook sommige getuigen hebben het recht te zwijgen. Men heeft echter niet het recht om een leugen te vertellen. Wanneer men dus geen gebruik van het zwijgrecht wenst te maken, wordt men geacht de waarheid te vertellen.
- wachten tot het dossier is afgerond of je herroepen op het zwijgrecht kan er wel voor zorgen dat je langer in voorhechtenis zal zitten maar je kent dan wel alle feiten die tegen jou gebruikt kunnen worden en zo voorkom je om je eigen te beschuldigen. Je kan achteraf alsnog kiezen om een verklaring af te leggen.
- strafvermindering, een goed woordje bij de rechter doen en dergelijke zijn slechts smoesjes die de politie gebruikt om je te laten overgaan tot bekentenissen. De inspecteurs doen gewoon hun job. Zij zijn niet voor of tegen u en hebben ook geen inspraak over de strafuitvoering. Een bekentenis is voor hun gewoon de gemakkelijkste manier om het dossier af te sluiten.
- Een informant blijft steeds strafbaar voor de feiten die hij pleegt en dit zelfs indien deze feiten gebeuren met medeweten of in opdracht van de politie om de bewijslast t.o.v een verdachte te vergroten
- Een verklaring van iemand anders tegen u is niet voldoende om iemand te veroordelen. Zonder andere bewijzen en of bekentenis van jezelf blijft het woord tegen woord en zal de rechter je niet veroordelen.
- Als je verkoopt aan minderjarigen of kwetsbare mensen die geen kennis hebben van drugs MOET JE GEWOON BOETEN WANT DAN VERDIEN JE HET ROTZAK!
Hetgeen volgt zijn slecht de richtlijnen die worden gegeven. Iedere nieuwe regering kan deze zonder verwittigen veranderen of aanpassen. Richtlijnen zijn geen wetten en dienen niet te worden nageleefd door het gerecht. Enkel de WET IS WET.
DE RICHTLIJNEN VAN DE REGERING ANNO 2017
Aan cannabisgebruik wordt niettemin een 'lage vervolgingsprioriteit' gegeven onder de volgende voorwaarden:
Principe
- de cannabis bezitter is meerderjarig, dat wil zeggen ouder dan 18 jaar. Minderjarigen mogen noch in het bezit zijn van cannabis, noch cannabis gebruiken, ongeacht de hoeveelheid en de omstandigheden. In geval van misdrijf is de wet van 8 april 1965 op de jeugdbescherming
- de verzwarende omstandigheden zijn vermeld onder artikel 2bis van de wet van 24 februari 1921
- omstandigheden die een verstoring van de openbare orde inhouden:
- het bezit van cannabis in een strafinrichting of in een instelling voor jeugdbescherming
- het bezit van cannabis in een onderwijs- of gelijkaardige instelling of in de onmiddellijke omgeving ervan. Dat zijn de plaatsen waar de leerlingen zich verzamelen of elkaar ontmoeten (bijv. halte van het openbaar vervoer of park in de nabijheid van een school)
- het ostentatief bezit van cannabis in een openbare plaats of een plaats die toegankelijk is voor het publiek (bijv. een ziekenhuis).
Het bezit, door een meerderjarige, van cannabis bestemd voor persoonlijk gebruik, zonder verzwarende omstandigheid noch verstoring van de openbare orde, geeft aanleiding tot het opstellen van een vereenvoudigd proces-verbaal door de politiediensten. Dat proces-verbaal wordt vervolgens verzonden naar de procureur des Konings, die kan beslissen om vervolging in te stellen mits hij zijn beslissing motiveert.
Straffen (dit zijn slechts richtlijnen)
- een geldboete van 15 tot 25 euro voor een eerste misdrijf
- een geldboete van 26 tot 50 euro in geval van herhaling in het jaar van de eerste veroordeling
- een gevangenisstraf van acht dagen tot een maand en een geldboete van 50 tot 100 euro ingeval van nieuwe herhaling in het jaar van de tweede veroordeling
De drugswet is duidelijk: cannabis is illegaal wanneer die meer dan 0,2 procent THC bevat.
Die uitzondering is er gekomen zodat Belgische boeren hennep kunnen kweken voor de industrie, bijvoorbeeld voor textiel of isolatie. Bovendien mag die legale wiet niet als medicijn of voedingsmiddel in de markt gezet worden.
Uit de schemerzone
Er mogen alleen nog producten met een taksband verkocht worden aan meerderjarige consumenten.
Wat nog steeds niet mag:
- Recreatief gebruik van cannabis met meer dan 0.2% THC
- Kweken van cannabis en/of hennep zonder toelating FOD
- CBD met THC gehalte hoger dan 0.2%
- Eetbare producten op basis van cannabis die meer dan 0.2% THC bevatten
CBD-olie wordt gemaakt van cannabisplanten met hoge concentraties cannabidiol (CBD).
Worden straks meer vormen van medicinale cannabis legaal?
De Kamer heeft begin dit jaar de oprichting van een nationaal cannabisbureauFAGG
Medicinale cannabis zal in de toekomst hogere concentraties THC kunnen bevatten. Want ondanks de potentieel schadelijke effecten van THC wijzen sommige studies erop dat net de combinatie met CBD de meest geneeskundige werking heeft. De 0,2 THC maatregel zal dus eveneens moeten aangepast worden in de toekomst.
VAN EEN CORRECT CANNABISBELEID IS VOORLOPIG, IN BELGIE, HOEGENAAMD NOG GEEN SPRAKE.
De wet en het gedoogbeleid : een proces van vallen en opstaan
Cannabis telen of in het bezit hebben blijft een misdrijf dat krachtens de Drugwet van 24 februari 1921 strafbaar is met een geldboete of een gevangenisstraf.
Aan cannabisgebruik wordt niettemin sedert meer dan 10 jaar een ‘lage vervolgingsprioriteit’ gegeven, op grond van de omzendbrief van de Procureurs-Generaal van 8 mei 1998 die aanleiding gaf tot een aanpassing van de Drugwet in 2003. Een nieuw artikel 11 in de drugswet bepaalde dat ‘in het geval van bezit door een meerderjarige van een gebruikershoeveelheid van cannabis dat niet vergezeld gaat met openbare overlast of met problematisch gebruik, slechts tot registratie door de politie wordt overgegaan’.
Op 16 mei 200325 januari 200513 september 2017 geschreven:
“Vandaag blijkt voormelde richtlijn aanleiding te geven tot verwarring en is duidelijk geworden dat ze beperkingen en soms zelfs contraproductieve uitwerkingen heeft: burgers weten niet meer waar ze aan toe zijn omdat politie en gerecht anders te werk gaan naargelang van het arrondissement, waardoor die richtlijn, die overigens niet afdwingbaar is, de rechtsonzekerheid alleen maar vergroot. Voor de burger is het dus onzekerheid troef, wat niet langer aanvaardbaar is.”
Op 26 september 2017 verscheen vervolgens een nieuw Koninklijk Besluit
Dit geldt uiteraard slechts wanneer iemand voor de rechter verschijnt, en wordt berecht, doch zover komt het in de meeste gevallen evenwel niet. De reeds lang gehanteerde ‘lage vervolgingsprioriteit’ geldt immers nog steeds onder de nieuwe wet, zodat het bezit, door een meerderjarige, van cannabis bestemd voor persoonlijk gebruik, zonder verzwarende omstandigheid noch verstoring van de openbare orde, slechts aanleiding geeft tot het opstellen van een vereenvoudigd proces-verbaal door de politiediensten.
In bepaalde steden, gemeenten of op bepaalde festivals kan je echter ook een onmiddellijke minnelijke schikking (OMS, een meteen te betalen bedrag) opgelegd krijgen, zelfs wanneer je minder dan een gebruikshoeveelheid op zak hebt.
Zo werd bijvoorbeeld voor de editie van Pukkelpop 2015 het volgende beslist: “Pukkelpop werd door het Parket Limburg, met instemming van het bestuur, de korpschef van de lokale politie HAZODI en de vertegenwoordiger van de Dirco Limburg als proeftuin gebruikt om de procedure OMS (onmiddellijke minnelijke schikkingen) Drugs in te stellen. (…) Het doel van dit drugsbeleid was niet om drugsgebruikers actief op te sporen maar om te vermijden dat jongeren op het festival en de campings gingen experimenteren met drugs.
Een ander voorbeeld is de Stad Antwerpen waar vanaf 2013 een ‘War On Drugs’ wordt gevoerd waarbij ten strijde wordt getrokken tegen de jointjesroker, en waar het bezit van cannabis leidt tot een boete van €75.
Soms blijkt ook de kweek van 1 plant te worden gezien als “bedrijfsmatige teelt”, wat dan wel weer vervolgd zal worden. De politie kijkt namelijk niet alleen naar het aantal en de grootte van de aangetroffen cannabisplanten, maar ook naar de mate van professionaliteit bij het kweken ervan (bron: Drugsdelict Advocaten.be).
Voor de burger blijft het dus onzekerheid troef, wat nochtans reeds volgens het voorstel van de Kaderwet van 13 september 2017 niet langer aanvaardbaar was.
De 0,2 % THC-parameter
Verenigde Naties werden verscheidene verdragen gesloten (het Enkelvoudig Verdrag van 30 maart 1961; het Verdrag van Wenen van 21 februari 1971; het VN Verdrag van 20 december 1988).
Daarnaast zijn er ook Europese verordeningen die bindend zijn in al hun onderdelen en rechtstreeks toepasselijk zijn in de nationale rechtssystemen. Zo laat de Europese Verordening 1782/2003 de teelt van hennep uitdrukkelijk toe en bepaalt ze dat het gehalte aan tetrahydrocannabinol (THC) van de hennep maximaal 0,2 % mag bedragen. Een recentere Verordening 1307/2013 bevestigde dit.
Recent stelde ook de Belgische wetgever zich in regel door in het reeds genoemde KB van 6 september 2017 de definitie van cannabis in die zin aan te passen.
Het is dus essentieel, om tot enige strafrechtelijke schuld te kunnen besluiten, om het precieze THC-gehalte van de planten te bepalen. Slechts indien het daadwerkelijk gaat om cannabisplanten en deze een THC-gehalte hebben dat hoger ligt van 0,2% kan een beklaagde veroordeeld worden voor het strafrechtelijk telen van cannabis.
In de zaak Edgar Babanov
De Europese dimensie: het arrest Van Esbroeck van het Hof van Justitie
dezelfde feiten. Volgens het Hof van Justitie kunnen ook de in- en uitvoer van een partij verdovende middelen ‘een zelfde geheel van feiten vormen die onlosmakelijk met elkaar verbonden zijn naar tijd en plaats
Een Europees eenvormig beleid rond cannabisgebruik dringt zich dus duidelijk op.
VOOR KLIKKERS EN RATTEN!!! Dit zijn de dode letters van artikel 6 lid 4 Drugswet! Strafvermindering is BULLSHIT! Neem je eigen verantwoordelijkheid en hou gewoon je BEK!
Art. 6 lid 4 van de Drugwet voorziet strafvermindering voor “schuldigen die na het begin van de vervolging de identiteit van onbekend gebleven daders aan de overheid hebben onthuld”.
Het Hof van Cassatie werd al talrijke keren genoopt om uitspraak te doen over de draagwijdte van dit wetsartikel, wat heeft geleid tot strenge cassatierechtspraak waarin het volgende werd gesteld:
- de onthulling moet van aard zijn om de overheid in staat te stellen vervolgingen in te stellen, wat veronderstelt dat de onthulling volledig en oprecht is (Cass., 7 maart 1978, , 1978, I, 765; R.W., 1978-79, 862 en de noot; Cass., 8 februari 1984, Arr. Cass., 1983-84, 690; Pas., 1984, I, 637);
- de persoon die de inlichtingen geeft blijft slechts vrij van straf voor zover de overheid die inlichting nog niet kende (Cass., 20 juni 1977, , 1977, I, 1070; R.W., 1978-79, 895);
- (Cass., AR P.10.0015.F, 28 april 2010).
Gelet op deze strikte voorwaarden wordt dit artikel in de praktijk nooit toegepast. Al te vaak wordt gesteld dat de overheid de inlichtingen reeds kende (waarbij wordt geschermd met info uit “andere strafdossiers”), worden de onthullingen afgedaan als te weinig doortastend of wordt gesteld dat de onthullingen plaatsvonden na het instellen van de strafvordering.
Het is voor een rechtsonderhorige dan ook compleet onzeker of zijn “onthullingen” –waarmee evident een risico wordt gelopen– ook maar iets positiefs zullen opleveren.
Wat met het Gentse pilootproject van de drugbehandelingskamer ?
De Drugbehandelingskamer (hierna DBK) startte als proefproject in Gent in het jaar 2008.
Het DBK-project laat zich inspireren op het Angelsaksische fenomeen van “drugcourts”. In de praktijk komen druggerelateerde rechtszaken in zo’n systeem bij een gespecialiseerde rechter terecht. In tegenstelling tot gewone rechtszaken wordt geopteerd voor een heel betrokken aanpak (i.s.m. met de drughulpverlening) en wordt de beklaagde door dezelfde rechter ook op geregelde tijdstippen gehoord en opgevolgd. De liaison is iemand uit de drughulpverlening die op de rechtbank aanwezig is om de beklaagde te helpen doorstromen naar de meest aangewezen voorziening.
Deze aanpak laat toe om beklaagden onder toezicht aan hun drugprobleem te laten werken.
De procedure voor de DBK wordt door het Openbaar Miniserie slechts opgestart wanneer de criminele feiten zich niet zouden hebben voorgedaan zonder de aanwezigheid van een drugproblematiek. Van zodra de feiten (zoals diefstallen en handel in verdovende middelen) voornamelijk gericht zijn op winstbejag, komt de zaak niet in aanmerking.
In een rapport omtrent het pilootproject (zie www.vad.be) werd het volgende geschreven: “Uit zowel de kwalitatieve als de kwantitatieve evaluatie blijkt de manifeste meerwaarde van het proefproject DBK. Zowel justitie als hulpverlening zijn over het algemeen tevreden met hun opdracht binnen de DBK. Daarnaast zijn zij http://www.vad.beenDe focus ligt in sommige arrondissementen nog al te vaak op repressie en bestraffing in plaats van op behandeling. De algemene tendens blijft dat cannabisgebruik en cannabisbezit vanaf de meerderjarigheid worden gecriminaliseerd.
Minderjarigen en cannabis
- Voorstel herstelrechtelijk aanbod, wat bestaat uit herstelbemiddeling of herstelgericht groepsoverleg (hergo). Dit laatste is overleg tussen het slachtoffer, de jongere en andere personen die hen ondersteunen, samen met een onafhankelijk bemiddelaar. Er wordt getracht tot afspraken te komen die voor alle betrokkenen aanvaardbaar zijn en die tot doel hebben de gevolgen van het gepleegde feit te herstellen.
- Geschreven project waarin de jongere verwoordt welke verbintenissen hij/zij wil opnemen om het misdrijf ‘goed te maken’.
- Ambulante maatregelen (waarbij de jongere in zijn oorspronkelijke leefomgeving blijft);
- Plaatsing in pleeggezin, private voorziening, open gemeenschapsinstelling;
- Plaatsing in een gesloten afdeling van de gemeenschapsinstelling of Everberg.
Ambulante maatregelen kunnen zijn: berisping (een vermaning door de jeugdrechtbank, waarna het dossier gesloten wordt), ondertoezichtstelling (de sociale dienst van de jeugdrechtbank krijgt de opdracht om de evolutie van de jongere verder op te volgen), intensieve educatieve begeleiding, prestaties van opvoedkundige aard en van algemeen nut van maximum 150 uren (ook gekend als gemeenschapsdienst. Als deze naar behoren wordt uitgevoerd, wordt het dossier gesloten), volgen van een ambulante behandeling bij een psychologische of psychiatrische dienst, bij een dienst voor seksuele opvoeding of bij een dienst die deskundig is op het gebied van alcohol- of drugverslaving.
De focus bij minderjarigen ligt dus duidelijk op behandeling en begeleiding, waarbij druggebruik wordt aanzien als een (medisch) probleem dat ten gronde aangepakt moet worden, via inschakeling van het sociale netwerk van de minderjarige en eventueel via het volgen van een gepaste behandeling.
Dit staat in schril contrast met de vaststelling dat vanaf de leeftijd van 18 jaar de focus wordt verlegd naar criminalisering.
Comment