Corpus delicti
Alle corpus delicti vereist op zijn minst: 1) De aanwezigheid van de specifieke schade, en 2) een aantal criminele agentschap als de bron van het letsel.
: Bijvoorbeeld:
bv Moord - 1) Een persoon is overleden;. En 2) Door een strafbaar feit..
Diefstal - 1) Onroerende zaken ontbreken; en 2) Omdat het was gestolen.
In essentie is Corpus delecti, een verwijzing naar een tastbare schade. Als er geen schending is van een verworven recht kan er geen overtreding/misdaad zijn.
Rechten zijn van twee soorten en ze zijn van de persoon Jura personarum en van externe objecten, jura rerum.
Misstanden zijn ook van twee soorten en ze zijn openbaar of prive. Openbare misstanden worden genoemd misdaden of overtredingen terwijl de particuliere misstanden worden genoemd onrechtmatige daad en ofwel betrekking hebben op de schending van een zorgplicht, een onrechtmatige overtreding tegen de persoon of eigendom van een ander en overtredingen van overeenkomst of contract.
In elk geval moet er een voelbare schade of letsel aan de rechten van een ander in combinatie met mens rea of schuldig geest of in de alternatieve een element van nalatigheid zo ernstig dat zij crimineel genoemd wordt.
Een eenvoudige omschrijving hiervan zou luiden; Is er geen schending van iemands eigendom of lichaam ,dan kan er ook geen misdaad/overtreding zijn.
Het is en blijft echter onderdeel van onze grond- en natuurrechten. Gelukkig is deze opnieuw verankerd in de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens.
De reden dan we Corpus delicti niet meer in onze wetgeving vinden is omdat alle (administratieve)wetten een instrument zijn geworden van het overheidsbeleid.
Het is het administratieve recht dat gestalte heeft gekregen in wetgeving. De overheid is op een groot aantal maatschappelijke terreinen sturend gaan optreden en het recht is daarom steeds beleidsmatiger van inhoud geworden.
UVRM Art.29 lid 2
In de uitoefening van zijn rechten en vrijheden zal een ieder slechts onderworpen zijn aan die beperkingen, welke bij de wet zijn vastgesteld en wel uitsluitend ter verzekering van de onmisbare erkenning en eerbiediging van de rechten en vrijheden van anderen en om te voldoen aan de gerechtvaardigde eisen van de moraliteit, de openbare orde en het algemeen welzijn in een democratische gemeenschap.
Art 29 lid 2 van het UVRM brengt ons weer terug naar een punt waar de wet onderscheid zou moeten maken tussen aan de ene kant bewijs van corpus delicti in zijn ruimere vorm, en aan de andere kant regels van een society, die nodig zijn voor een goede samenleving. In ons huidige wetsysteem is dit onderscheid niet meer te vinden.
Art.29 lid 2 moet geschonden zijn, er moeten rechten en vrijheden van andere geschonden zijn (in bv de vorm van diefstal). Er zijn tal van voorbeelden te noemen van strafbare feiten, die niet voldoen aan de eisen van corpus delicti, of art 29 lid 2.
Dit zijn dan de regels(wetten) van de society. Door dit onderscheid duidelijk te maken zou Nederland zijn rechtssysteem beter aansluiten op internationale verdragen en rechtssystemen.
Het belangrijkste mensenrechteninstrument is de Universele Verklaring van de Rechten
van de Mens (UVRM), die in 1948 aangenomen werd door de Algemene Vergadering
van de VN. Dit instrument is zo algemeen aanvaard dat het oorspronkelijke niet-bindende karakter ervan gewijzigd is. Er wordt momenteel vaak naar verwezen als wettelijk bindend, op basis van het internationale gewoonterecht.
Voor iedereen die zich nu begint af te vragen, waar gaat dit over, nu het volgende.
We zouden een beroep moeten kunnen doen op Art.29 lid 2. Zou er een strafvervolging komen op het aanwezig hebben van een aantal hennepplanten, is ons verweer dat er geen sprake is van Corpus delicti.
Het gaat hier niet over het toetsten van Het UVRM aan een wet. Je beroept je bij je verdediging op jouw internationale recht als individu, wat boven de opiumwet staat.
Alle corpus delicti vereist op zijn minst: 1) De aanwezigheid van de specifieke schade, en 2) een aantal criminele agentschap als de bron van het letsel.
: Bijvoorbeeld:
bv Moord - 1) Een persoon is overleden;. En 2) Door een strafbaar feit..
Diefstal - 1) Onroerende zaken ontbreken; en 2) Omdat het was gestolen.
In essentie is Corpus delecti, een verwijzing naar een tastbare schade. Als er geen schending is van een verworven recht kan er geen overtreding/misdaad zijn.
Rechten zijn van twee soorten en ze zijn van de persoon Jura personarum en van externe objecten, jura rerum.
Misstanden zijn ook van twee soorten en ze zijn openbaar of prive. Openbare misstanden worden genoemd misdaden of overtredingen terwijl de particuliere misstanden worden genoemd onrechtmatige daad en ofwel betrekking hebben op de schending van een zorgplicht, een onrechtmatige overtreding tegen de persoon of eigendom van een ander en overtredingen van overeenkomst of contract.
In elk geval moet er een voelbare schade of letsel aan de rechten van een ander in combinatie met mens rea of schuldig geest of in de alternatieve een element van nalatigheid zo ernstig dat zij crimineel genoemd wordt.
Een eenvoudige omschrijving hiervan zou luiden; Is er geen schending van iemands eigendom of lichaam ,dan kan er ook geen misdaad/overtreding zijn.
Het is en blijft echter onderdeel van onze grond- en natuurrechten. Gelukkig is deze opnieuw verankerd in de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens.
De reden dan we Corpus delicti niet meer in onze wetgeving vinden is omdat alle (administratieve)wetten een instrument zijn geworden van het overheidsbeleid.
Het is het administratieve recht dat gestalte heeft gekregen in wetgeving. De overheid is op een groot aantal maatschappelijke terreinen sturend gaan optreden en het recht is daarom steeds beleidsmatiger van inhoud geworden.
UVRM Art.29 lid 2
In de uitoefening van zijn rechten en vrijheden zal een ieder slechts onderworpen zijn aan die beperkingen, welke bij de wet zijn vastgesteld en wel uitsluitend ter verzekering van de onmisbare erkenning en eerbiediging van de rechten en vrijheden van anderen en om te voldoen aan de gerechtvaardigde eisen van de moraliteit, de openbare orde en het algemeen welzijn in een democratische gemeenschap.
Art 29 lid 2 van het UVRM brengt ons weer terug naar een punt waar de wet onderscheid zou moeten maken tussen aan de ene kant bewijs van corpus delicti in zijn ruimere vorm, en aan de andere kant regels van een society, die nodig zijn voor een goede samenleving. In ons huidige wetsysteem is dit onderscheid niet meer te vinden.
Art.29 lid 2 moet geschonden zijn, er moeten rechten en vrijheden van andere geschonden zijn (in bv de vorm van diefstal). Er zijn tal van voorbeelden te noemen van strafbare feiten, die niet voldoen aan de eisen van corpus delicti, of art 29 lid 2.
Dit zijn dan de regels(wetten) van de society. Door dit onderscheid duidelijk te maken zou Nederland zijn rechtssysteem beter aansluiten op internationale verdragen en rechtssystemen.
Het belangrijkste mensenrechteninstrument is de Universele Verklaring van de Rechten
van de Mens (UVRM), die in 1948 aangenomen werd door de Algemene Vergadering
van de VN. Dit instrument is zo algemeen aanvaard dat het oorspronkelijke niet-bindende karakter ervan gewijzigd is. Er wordt momenteel vaak naar verwezen als wettelijk bindend, op basis van het internationale gewoonterecht.
Voor iedereen die zich nu begint af te vragen, waar gaat dit over, nu het volgende.
We zouden een beroep moeten kunnen doen op Art.29 lid 2. Zou er een strafvervolging komen op het aanwezig hebben van een aantal hennepplanten, is ons verweer dat er geen sprake is van Corpus delicti.
Het gaat hier niet over het toetsten van Het UVRM aan een wet. Je beroept je bij je verdediging op jouw internationale recht als individu, wat boven de opiumwet staat.
Comment