Beste forumleden, kwekers en blowers,
Soms heb ik van die momenten, kan tijdens het werk zijn, tijdens een wandeling of huishouden. Maar van die momenten dat mijn gedachten hun gang gaan en een beeld formuleren. Inspiratie zou je het kunnen noemen.
Vanavond tijdens de afwas had ik weer zo’n moment. En eerder dacht ik vaak, ik onthoud het wel. Of ik maak eerst dit af en dan schrijf ik het op. Maar ik kwam er vrij snel achter dat dat niet wil. Als het moment van inspiratie verdwenen is haal je het niet meer zo helder voor de geest. Dus ik heb me aangeleerd meteen opschrijven als het mij belangrijk lijkt. Zo ook vanavond. De afwas meteen gelaten voor wat het is en begonnen met schrijven. Nu ben ik eigenlijk benieuwd naar jullie beleving, ervaring en mening over de volgende gedachte gang. Wellicht herkennen jullie jezelf hierin.
Ik ben hovenier, tuinman, tuinmeester, tuinontwerper, welke naam je het maar wil geven. En ik moest terug denken aan een gesprek dat ik ooit had met een klant. Het was een fantastische voorjaarsdag ergens in juni. De tuin was vol op in ontwikkeling en bruiste van het leven. Daar ging het gesprek dus ook over. Hoe mooi alles aan het groeien was, hoe mooi enkele planten in bloei stonden en wat voor insecten er allemaal wel niet op af kwamen.
Toen veranderde het onderwerp. Eigenlijk niet heel veel in mijn mening… De persoon begon over een kranten artikel dat hij gelezen had die ochtend. Iets over drugsmisbruik meen ik me te herinneren. Dus ik antwoord, ja het gaat steeds meer bergafwaarts. Lekker oppervlakkig. Na nog wat opmerkingen van zijn kant kreeg ik in de gaten dat hij het over mijn meest favoriete plant had. My all time favorite! En mijn gedachten op zo’n moment zijn dan eigenlijk: Realiseert u zich wel dat je over een plant praat? Net zoals we zojuist over de planten in uw tuin hebben gepraat. Het is een plant net als een zonnebloem, geranium, spinazie of een ordinaire kerstboom. Welke ik niet ordinair vind maar dat is een ander onderwerp. Maar een plant, gecreëerd door de natuur, door de schepper, voor degene die religieus zijn. Ontstaan met een reden. WIJ, de mensen hebben het de naam drugs gegeven.
Elke keer dat iemand op deze manier praat over cannabis doet dat zeer bij mij. En dat heeft me juist gemaakt. Want vroeger is mij precies hetzelfde geleerd. Ik ben gewaarschuwd, zoals ze je voor de wolf waarschuwen… Slechte dingen zijn gezegd, en beweerd. Wel allemaal uit liefde want ze weten niet anders. Dat verwijt ik ook niemand. Maar ik heb ondervonden dat ze het mis hadden. Niet gewoon mis, maar faliekant mis. En ja ik weet dat er verslaving is. Maar ik geloof dat het meer te maken heeft met geestelijke gezondheid, kracht en problemen. Schuif niet de schuld in de schoenen van de bloem. Het had zoveel andere dingen kunnen zijn, vaak is het dat ook. Maar terug naar het punt waar ik naartoe wil.
Ze hebben het fout. Vanaf het moment dat ik dat besefte geloof ik nooit meteen een woord van wat wordt gezegd, geloof ik niet direct een letter die wordt getypt. Je moet er eerst zelf over nadenken voordat je wat aanneemt van een ander. En ze komen over als slimme personen, ze kunnen goed leren en zijn goed geschoold. Maar er wordt gefunctioneerd als een machine. Want ze gedragen zich zoals er verwacht word zich te gedragen. Er wordt gezegd wat hen eerder is verteld.
Ik ben blij dat de cannabis mij heeft gevonden. Of andersom. Ik heb het altijd al geweten. Eigenlijk al sinds ik het uit heb geprobeerd. Het voelde familiair. Maar het was nog een ver gevoel. Bedoezeld onder de ‘kennis’ die mij was aangeleerd.
Het heeft me ook veel lessen geleerd. Later kwam ik erachter dat dit heet, ervaring. Gedachten waar je op dat moment geen raad mee weet. Het zo genaamde ‘bad’ gaan. En dat is wat je veel ziet en hoort. Wiet maakt je para, loco, gek. Nee maat, je ziet jezelf in de spiegel. Geconfronteerd met hun eigen zwaktes. Ze duiken liever in de drank zodat de ziel wordt bedwelmd en verdoofd. Maar een ieder voor zich maakt de keuze van wat ze willen nuttigen vind ik. Maar heb geen oordeel.
En toch, de plant heeft zoveel karakters. Gevaarlijk, stoer, gangster, voor slappelingen. Geen van dat alles is waar. Het is behulpzaam. Er wordt mee gelachen, er wordt mee gefeest. Dat doe ik ook. Maar behandel het met respect. Dat is alles wat de plant verdient. Het betaald zich terug.
Soms heb ik van die momenten, kan tijdens het werk zijn, tijdens een wandeling of huishouden. Maar van die momenten dat mijn gedachten hun gang gaan en een beeld formuleren. Inspiratie zou je het kunnen noemen.
Vanavond tijdens de afwas had ik weer zo’n moment. En eerder dacht ik vaak, ik onthoud het wel. Of ik maak eerst dit af en dan schrijf ik het op. Maar ik kwam er vrij snel achter dat dat niet wil. Als het moment van inspiratie verdwenen is haal je het niet meer zo helder voor de geest. Dus ik heb me aangeleerd meteen opschrijven als het mij belangrijk lijkt. Zo ook vanavond. De afwas meteen gelaten voor wat het is en begonnen met schrijven. Nu ben ik eigenlijk benieuwd naar jullie beleving, ervaring en mening over de volgende gedachte gang. Wellicht herkennen jullie jezelf hierin.
Ik ben hovenier, tuinman, tuinmeester, tuinontwerper, welke naam je het maar wil geven. En ik moest terug denken aan een gesprek dat ik ooit had met een klant. Het was een fantastische voorjaarsdag ergens in juni. De tuin was vol op in ontwikkeling en bruiste van het leven. Daar ging het gesprek dus ook over. Hoe mooi alles aan het groeien was, hoe mooi enkele planten in bloei stonden en wat voor insecten er allemaal wel niet op af kwamen.
Toen veranderde het onderwerp. Eigenlijk niet heel veel in mijn mening… De persoon begon over een kranten artikel dat hij gelezen had die ochtend. Iets over drugsmisbruik meen ik me te herinneren. Dus ik antwoord, ja het gaat steeds meer bergafwaarts. Lekker oppervlakkig. Na nog wat opmerkingen van zijn kant kreeg ik in de gaten dat hij het over mijn meest favoriete plant had. My all time favorite! En mijn gedachten op zo’n moment zijn dan eigenlijk: Realiseert u zich wel dat je over een plant praat? Net zoals we zojuist over de planten in uw tuin hebben gepraat. Het is een plant net als een zonnebloem, geranium, spinazie of een ordinaire kerstboom. Welke ik niet ordinair vind maar dat is een ander onderwerp. Maar een plant, gecreëerd door de natuur, door de schepper, voor degene die religieus zijn. Ontstaan met een reden. WIJ, de mensen hebben het de naam drugs gegeven.
Elke keer dat iemand op deze manier praat over cannabis doet dat zeer bij mij. En dat heeft me juist gemaakt. Want vroeger is mij precies hetzelfde geleerd. Ik ben gewaarschuwd, zoals ze je voor de wolf waarschuwen… Slechte dingen zijn gezegd, en beweerd. Wel allemaal uit liefde want ze weten niet anders. Dat verwijt ik ook niemand. Maar ik heb ondervonden dat ze het mis hadden. Niet gewoon mis, maar faliekant mis. En ja ik weet dat er verslaving is. Maar ik geloof dat het meer te maken heeft met geestelijke gezondheid, kracht en problemen. Schuif niet de schuld in de schoenen van de bloem. Het had zoveel andere dingen kunnen zijn, vaak is het dat ook. Maar terug naar het punt waar ik naartoe wil.
Ze hebben het fout. Vanaf het moment dat ik dat besefte geloof ik nooit meteen een woord van wat wordt gezegd, geloof ik niet direct een letter die wordt getypt. Je moet er eerst zelf over nadenken voordat je wat aanneemt van een ander. En ze komen over als slimme personen, ze kunnen goed leren en zijn goed geschoold. Maar er wordt gefunctioneerd als een machine. Want ze gedragen zich zoals er verwacht word zich te gedragen. Er wordt gezegd wat hen eerder is verteld.
Ik ben blij dat de cannabis mij heeft gevonden. Of andersom. Ik heb het altijd al geweten. Eigenlijk al sinds ik het uit heb geprobeerd. Het voelde familiair. Maar het was nog een ver gevoel. Bedoezeld onder de ‘kennis’ die mij was aangeleerd.
Het heeft me ook veel lessen geleerd. Later kwam ik erachter dat dit heet, ervaring. Gedachten waar je op dat moment geen raad mee weet. Het zo genaamde ‘bad’ gaan. En dat is wat je veel ziet en hoort. Wiet maakt je para, loco, gek. Nee maat, je ziet jezelf in de spiegel. Geconfronteerd met hun eigen zwaktes. Ze duiken liever in de drank zodat de ziel wordt bedwelmd en verdoofd. Maar een ieder voor zich maakt de keuze van wat ze willen nuttigen vind ik. Maar heb geen oordeel.
En toch, de plant heeft zoveel karakters. Gevaarlijk, stoer, gangster, voor slappelingen. Geen van dat alles is waar. Het is behulpzaam. Er wordt mee gelachen, er wordt mee gefeest. Dat doe ik ook. Maar behandel het met respect. Dat is alles wat de plant verdient. Het betaald zich terug.
Comment