Wetenschappers zijn er door seismische proeven in geslaagd om een gigantisch grote watermassa te detecteren in het binnenste van de aarde. Die ontdekking werpt mogelijk nieuw licht op de vraag hoe er ooit water op onze planeet is gekomen.
In de aardlaag, tussen ongeveer 410 en 660 kilometer diepte, bevindt zich voldoelde water om alle oceanen op de oppervlakte van de aarde drie keer te vullen. Het water bevindt zich tussen het aardoppervlak en de aardkern in een laag rotsachtig gesteente met de naam ringwoodiet. De bevindingen verschijnen vandaag in het vakblad Science.
De ontdekking van het water zou er op kunnen wijzen dat het water op aarde er niet is gekomen door ijskometen die op onze planeet insloegen na de vorming ervan, zoals tot nu toe algemeen werd gedacht. Het water zou er nu eerder van binnenuit gekomen zijn, en naar boven zijn gestuwd door vulkanische activiteit. Daardoor zouden de oceanen stapsgewijs zijn ontstaan. De ontdekking geeft ook meer duidelijkheid waarom de oceanen al miljoenen jaren ongeveer even groot blijven: het water in de aardlaag vormt een soort van buffer.
Als het water er niet zou zijn, zou het zich wel op de aardoppervlakte bevinden en zouden enkel de hoogste bergtoppen boven het water uitsteken, zo concluderen de onderzoekers nog.
Bron: HLN.
In de aardlaag, tussen ongeveer 410 en 660 kilometer diepte, bevindt zich voldoelde water om alle oceanen op de oppervlakte van de aarde drie keer te vullen. Het water bevindt zich tussen het aardoppervlak en de aardkern in een laag rotsachtig gesteente met de naam ringwoodiet. De bevindingen verschijnen vandaag in het vakblad Science.
De ontdekking van het water zou er op kunnen wijzen dat het water op aarde er niet is gekomen door ijskometen die op onze planeet insloegen na de vorming ervan, zoals tot nu toe algemeen werd gedacht. Het water zou er nu eerder van binnenuit gekomen zijn, en naar boven zijn gestuwd door vulkanische activiteit. Daardoor zouden de oceanen stapsgewijs zijn ontstaan. De ontdekking geeft ook meer duidelijkheid waarom de oceanen al miljoenen jaren ongeveer even groot blijven: het water in de aardlaag vormt een soort van buffer.
Als het water er niet zou zijn, zou het zich wel op de aardoppervlakte bevinden en zouden enkel de hoogste bergtoppen boven het water uitsteken, zo concluderen de onderzoekers nog.
Bron: HLN.