Just my 2 cents

[belladonna]

Re: Just my 2 cents

Tjongejonge Dagg

Wat heb jij het druk op zo dag in je leven als je zoveel denkt en zoveel beelden door je hooft schieten.
Moeilijk om allemaal bij te houden en erger nog denk dat het je behoorlijk in de war kan maken.
probeer stilte en rust en regelmaat te kreeren in je leven maak dag schema en houd je daar aan evt met afbeeldingen.
Je kan baas worden in je eigen hooft waar een wil is een weg.
Probeer in het hier en nu te
leven en niet in morgen of gisteren want aan gisteren kan jij nisk meer veranderen en morgen gaat altijd anders dan je zou willen.
Je leven lig nu overhoop en je ben in de war probeer stapje voor stapje puin te gaan ruimen en door te gaan.

Lieve dagg je weet me te vinden he
P.s Alles wat je opschrijft ben je kwijt/kan je los laten staat zwart op wit ga door met schrijven

[organic]

Re: Just my 2 cents

Wij zijn geschapen door het universum, zodat het universum zichzelf kan ervaren in alle mogelijke levenservaringen die er zijn.
Al dan niet leuke ervaringen. De minder leuke herinneren ons eraan wie we werkelijk zijn, pure liefde.

Als men zegt dat we geschapen zijn uit puur licht, zie ik daar wel de logica in. Alles komt van een energiebol die enorm veel licht gaf. Kijk naar de zon, ooit was de zon groter. Maar die ontplofte om onze planeten enzo te vormen.

"Alles dat is, is! en wat niet is, kan niet zijn. En omdat we zijn, kunnen we niet niet-zijn."
Neale Donald Walsch

Voor mijn parten is het leven alles behalve een toeval

[Jointjedraaien]

Re: Just my 2 cents

Als men zegt dat we geschapen zijn uit puur licht, zie ik daar wel de logica in. Alles komt van een energiebol die enorm veel licht gaf. Kijk naar de zon, ooit was de zon groter. Maar die ontplofte om onze planeten enzo te vormen.

De zon ontplofte? Explain

[organic]

Re: Just my 2 cents

my bad

http://www.youtube.com/watch?v=B1AXbpYndGc

[Daggeroth]

Re: Just my 2 cents

Jeej! m'n hoofd maalt door en hier is alvast een nieuw stukje voor de mensen die graag lezen.

Sessie-02




Het is alweer zes dagen geleden. Zes dagen geleden vertelde het meisje me dat het niet langer ging. Het lag aan
mij, dat werd dan wel niet zodanig gezegd, maar het ligt altijd aan mij. Ik ben onmogelijk, vind het al knap
zat dat ze het zolang vol heeft gehouden. Zes dagen geleden stortte alles in. De wereld hield op, maar ging
toch door. Mijn hoofd is leeg. Het geen wat ik altijd probeer te bereiken is echt niet zo fijn. Ja ik wordt gek
van mijn gedachten, maar ze zijn er altijd. Daar kan ik op rekenen. Alleen de afgelopen 6 dagen niet meer.
Het enige wat erin zit is zij. Haar gelach, haar blauwe ogen. Ik zie ze nog stralen. Ik hoor haar stem, haar
zachte warme stem die me altijd gekalmeerd heeft. Ze zegt, het gaat niet meer. En de stem houd niet meer op.
Gister avond hebben we voor het eerst sinds zes dagen geleden weer samen gegeten.
Ze zei eet smakelijk en maakte aanstalten om me een kusje te geven. Nog voordat ik iets kon
denken had ze zich alweer gecorrigeerd en ging zitten.

Als ze vroeger zong, dan werd ik rustig en kalm. Veel vaker dan dat ze weet zat ik gewoon te luisteren naar
hoe ze zong. Ze zingt zo vreselijk goed. Maar als ik haar nu hoor zingen ren ik het liefst zo ver mogelijk weg.

Er komt niks van me terecht. Het gaat hier om een engel. Een engel die haar hand naar me uitstak toen ik
overal klaar mee was. Het leven had geen zin. Het liefst was ik toen weg. Niet dood niet levend, maar gewoon
weg. Alsof ik nooit bestaan had. Maar toen kwam zij. Haar levendige persoon, haar vrolijkheid maar vooral haar
ogen. Haar ogen lieten me iets zien wat ik nog nooit eerder had gezien. Oprecht plezier. En dat wilde ze met
me delen. Dit meisje liet me zien dat het leven misschien toch niet zo erg was. Ze heeft me weg gehaald uit
mijn situatie. Met dit meisje in mijn achterhoofd ben ik van het ene op het andere moment cold turkey gegaan
van de speed. Door haar had ik er geen moeite mee. In de periode dat ik gebruikte spraken we elkaar eigenlijk
niet. Maar toen ik er een tijdje vanaf was, zagen we elkaar weer. Haar verschijning was nog mooier en het
voelde nog beter om bij haar te zijn. Ze had een vriendje en het ging slecht tussen hun. Uiteindelijk was ik
de rede dat ze het uit heeft gemaakt met hem. Ik heb me daar ontzettend schuldig over gevoeld. Ze heeft me
verteld hoe ze zich tegen hem gedroeg in de tijd dat hij nog in het huis woonde. En ik heb meegemaakt hoe ze
doet als ze stiekem iemand anders leuk vind. Ik weet dat er meer aan de hand is. Ik weet het zeker.
De hand die me eerst uit een afgrond heeft getrokken heeft me in mijn gezicht geslagen en terug geduwd.
De val is eindeloos. Ik heb de bodem nog niet geraakt, maar ik voel me met de seconde zwakker worden. Het duurt
niet lang meer voordat ik net zo laag ben als 'vroeger'.
Mijn houvast is weg, zonder deze engel snap ik de wereld niet. En de wereld snapt mij niet. Ik hoor hier niet
thuis, dit is mijn plek niet. She took me to heaven but then decided I'd do better in hell.

De afgelopen dagen zijn een roes. Eentje waarvan ik heel graag weer nuchter wordt. Maar het gaat niet. Ik krijg
niks gedaan. Gelukkig heeft een vriend me even op sleeptouw genomen, maar hij heeft ook gewoon zijn eigen
dingen te doen. En daardoor zit ik nu alleen hier te tiepen. Ik schrijf een tekst die waarschijnlijk niemand
gaat lezen.

Liedjes op de radio, ik vond ze altijd maar kut. Ik vond ze nergens over gaan, negen van de tien heeft
nutteloze tekst. Maar ineens snap ik waar ze allemaal over gaan. Ze zijn zo sprekend nu.
''Hou me vast, leg je hoofd lief op m'n schouder, hou me vast, streel me zachtjes door m'n haar..''
Ik heb dat nummer altijd zo ontzettend kut gevonden, maar toen het vanmorgen op de radio was kon ik wel janken.
Alsof hij weet wat ik doormaak.

Omdat ik het wel weer even genoeg vind stop ik hier. Zo depressief als een deur.

[belladonna]

Re: Just my 2 cents

Hallo Lieve Dagg

Wat heerlijk dat jij je gevoelens op kan schrijven dat je ze toch ook al is het hier kwijt kan je kan en je durf jou echte gevoelens met ons te delen en hier neer te schrijven
Er zijn maar weing mensen die jou dat na doen.

Lieve schat ik kan je nu wel gaan vertellen dat de pijn minder word maar daar heb je nu niks aan voor jou stort nu jou leven in en mis jij jou Engel
Ze heeft je gered en ze heeft je geholpen en nu heeft ze jou los gelaten en sta je er helemaal alleen voor .
Maar jij bent uit genen die uit dat leven bent gekomen toen het niks meer voor stelde
Dat kan jij nu ook dag bij dag.
Vertrouw is op je zelf je ben al zo ver gekomen... Je gaat het nu weer doen en niet voor haar of voor iemand anders nu ga je het voor jezelf doen ben trots op je eigen je kan het.
Schrijf Dagg schrijf je gevoelens hier maar neer schrijf het van je af zo word het voor jou makkelijker.

Je weet me te vinden he
So mooie geschreven Dag stop nooit met schrijven

[Daggeroth]

Re: Just my 2 cents

Wow wat een reactie. Tnx

[monty]

Re: Just my 2 cents

Geen woorden voor Dagg. Heb dit twee maal gelezen en het raakt me diep.

Kan je wel sterkte wensen of zoiets maar denk dat dit nu ff niet past.

Grtz

[Skafe]

Re: Just my 2 cents

Het klinkt misschien raar, maar ik ben trots op je. Je doet iets wat ik zelf al jaren wil doen, maar niet kan of durf. En daarnaast vind ik het ook echt goed geschreven.

[Daggeroth]

[Skafe]

Net als jou teksten, ik herken mezelf er echt in.
Ging vroeger ook altijd oorlogje spelen, moet zeggen dat ik me nu wel een beetje schaam voor mijn onwetendheid toen. Ben inmiddels overtuigd pacifist.

ps gecondoleerd met je plantjes..

[Daggeroth]

Re: Just my 2 cents

Inderdaad, erg mooi album.
Misschien wel z'n beste, maar smaak verschilt natuurlijk.
En tnx voor de condoleanse ofzo

Wat tof om die muziek eindelijk eens origineel te horen!

[ceBep]

Re: Just my 2 cents

Vroeger was ik ook altijd vrolijk...
De laatste 10 a 20 jaren is de vrolijkheid er ook afgegaan mede door problemen thuis en in de directe omgeving; oudste dochter pdd-nos(autisme), vader/moeder hersen-infarcten, veel sterfgevallen in de schoon-familie, vorig jaar mijn vader geheel plotseling overleden, stress op het werk/relatie.
Winterdepressies die elk jaar erger worden met als gevolg overspannen (de boel kort en klein slaan, praat me er niet van)
3 Maanden anti-depressiva geslikt, vele weken thuis en eind vorig jaar weer rustig begonnen met werken. Nu volledig weer gerehabilteerd en met meer plezier weer aan het werk.
Thuis gaat het ook beter, maar ik moet me nog steeds bedapperen op sommige dagen.
De drukte die jij in je hoofd hebt komt me wel erg bekend voor, mijn dochter's pdd-nos moet ergens weg komen, maar ik heb een stop-knop gevonden.
Vraag me niet hoe, maar ik kan mijn gedachten stilzetten als ik het wil.
Ik hoop dat je een schoone dag die knop ook vindt en het geluid in je hoofd kan dempen of uitzetten.

vale.

P.S.
Je bent nog maar 20 jaar, je hebt de tijd in je voordeel. Ik ben alweer 22 jaar verder dan jij en ben uiteindelijk toch goed op mijn pootjes terecht gekomen.

[Daggeroth]

Re: Just my 2 cents

Haha, als het nog meer als m'n leven moet duren voordat ik weer rust heb, dan laat maar.
Wil sowieso niet ouder worden dan 30.

[ceBep]

Re: Just my 2 cents

Haha, als het nog meer als m'n leven moet duren voordat ik weer rust heb, dan laat maar.
Wil sowieso niet ouder worden dan 30.

Hoe het voor jou gaat lopen weet ik dus niet!
Jouw situatie is anders dan van mij en de meeste lezers hebben hun eigen sores... dus elk huisje heeft zijn eigen kruisje.

Persoonlijk heb ik de moed nooit opgegeven, wel eens met de gedachte gelopen om het trapgat gebruiken, maar nooit aan toe gegeven.

De gedachte van 30 jaar is hier de revue ook wel eens gepasseerd, maar ben alweer 12 jaar verder. And still going!

Het leven loopt niet zoals je wilt, "ain't life a bitch", maar hoe het werkelijke verloop hiervan is, blijft een ongeschreven blad.
Welke ingevuld wordt naarmate de jaren vorderen, en uitingen en meningen kunnen veranderen.
Dus blijf open minded.....

vale.