Dag iedereen,
Zojuist geregistreerd om m'n verhaal hier kwijt te kunnen en eventuele tips te ontvangen m.b.t. het stoppen. Begrijp me niet verkeerd: Dit is geen verhaal voor medelijden, of om anderen te waarschuwen voor de gevolgen die ik van het dagelijks blowen ondervind.
Korte inleiding:Waar ik nu zit:Hoe verder?
Probleem waar ik nu tegenaan kijk is dat ik een angst heb opgebouwd om nu de nog moeilijkere tijden door te gaan die komen tijdens het "afkicken" van het blowen. Angst voor nog grotere paniekaanvallen. Dat ik totaal niet meer met de trein durf te gaan, of dat ik echt een keer out ga. Trein is helaas m'n enige vervoersmiddel waar ik ook voorlopig niet onderuit kan komen. Ik heb ondertussen wel een soort "weerstand" opgebouwd tegen de paniekaanvallen die ik nu heb. Ik heb ook eerlijk gezegd totaal geen moeite om geen joint te roken. Sinds die druk op m'n borst heb ik er ook geen plezier meer in.
Mijn aanname is dat er hier ook andere mensen zitten die hetzelfde meemaken of hebben meegemaakt. Hoe hebben jullie deze periode doorstaan?
Ik hoop dat de mensen die hier zelf ook onder geleden hebben/nog aan lijden begrijpen hoe fijn het is om toch je angst/verhaal met anderen te kunnen delen.
Graag hoor ik jullie ervaringen!
Zojuist geregistreerd om m'n verhaal hier kwijt te kunnen en eventuele tips te ontvangen m.b.t. het stoppen. Begrijp me niet verkeerd: Dit is geen verhaal voor medelijden, of om anderen te waarschuwen voor de gevolgen die ik van het dagelijks blowen ondervind.
Korte inleiding:Waar ik nu zit:Hoe verder?
Probleem waar ik nu tegenaan kijk is dat ik een angst heb opgebouwd om nu de nog moeilijkere tijden door te gaan die komen tijdens het "afkicken" van het blowen. Angst voor nog grotere paniekaanvallen. Dat ik totaal niet meer met de trein durf te gaan, of dat ik echt een keer out ga. Trein is helaas m'n enige vervoersmiddel waar ik ook voorlopig niet onderuit kan komen. Ik heb ondertussen wel een soort "weerstand" opgebouwd tegen de paniekaanvallen die ik nu heb. Ik heb ook eerlijk gezegd totaal geen moeite om geen joint te roken. Sinds die druk op m'n borst heb ik er ook geen plezier meer in.
Mijn aanname is dat er hier ook andere mensen zitten die hetzelfde meemaken of hebben meegemaakt. Hoe hebben jullie deze periode doorstaan?
Ik hoop dat de mensen die hier zelf ook onder geleden hebben/nog aan lijden begrijpen hoe fijn het is om toch je angst/verhaal met anderen te kunnen delen.
Graag hoor ik jullie ervaringen!
Comment