Vorige zaterdag, omstreeks een uur of acht, wilde mijn vrouw en overigens ik ook, eens wat anders roken dan dat we voorhanden hadden.
Dus we besloten wat nieuws aan te schaffen bij High Life, aan de Westwal in Goes.
Aangezien mijn vrouw docent is op een Hoge School in de directe omgeving, moet ik de "boodschappen" doen: ze vindt het een beetje lullig om met een van haar leerlingen in een shop te worden aangetroffen om wiet te kopen.
Per persoon -mag door een of andere dwaas in de gemeenteraad- niet meer dan drie gram per persoon worden aangekocht.
Dat is op zich niet zo moeilijk: want ik heb een dubbelzijdig T-shirt.
Met mijn shirt met de beige kant buiten, koop ik drie gram wiet, geef dat aan mijn vrouw in de auto, waarna ik mijn shirt binnenste buiten trek en met de zwarte kant ervan weer drie gram wiet ga kopen, maar dan met een bril op en nooit geeft dat een probleem.
Afgelopen zaterdag evenwel werd ik aangesproken door een Pool, die gebrekkig Engels sprak: bij mijn tweede binnentreden van de shop-met omgedraaid T-shirt- stopte hij me 50 euro in de hand met het verzoek om wiet voor hem te kopen.
Ik ken de eigenaren en baliemedewerkers al jaren en vroeg hem mee naar binnen. zodat hij zijn eigen keus kon bepalen.
Dat was dus geen enkel probleem: ik had mijn ID bij me, legde hem de "kaart uit", en mocht voor de beste man drie gram wiet kopen.
Alleen kon ik -overigens terecht- niet een tweede portie van drie gram wiet voor onszelf kopen.
Overigens zei de baliemedewerker, kom in de toekomst exact om zes uur, want dan verwisselen we van wacht.
Dan kunnen jullie op die manier beiden twee keer drie gram wiet kopen.
Het is een kleine moeite om iemand te gerieven: de Pool heeft mijn 06-nummer, met die restrictie dat mijn dienstverlening uitsluitend voor hem is bestemd en dat ik niet voor zestig andere lotgenoten -ze slapen in een of ander klooster dat door hun werkgever is omgebouwd tot appartementen- als boodschappenjongen ga spelen.
Dus we besloten wat nieuws aan te schaffen bij High Life, aan de Westwal in Goes.
Aangezien mijn vrouw docent is op een Hoge School in de directe omgeving, moet ik de "boodschappen" doen: ze vindt het een beetje lullig om met een van haar leerlingen in een shop te worden aangetroffen om wiet te kopen.
Per persoon -mag door een of andere dwaas in de gemeenteraad- niet meer dan drie gram per persoon worden aangekocht.
Dat is op zich niet zo moeilijk: want ik heb een dubbelzijdig T-shirt.
Met mijn shirt met de beige kant buiten, koop ik drie gram wiet, geef dat aan mijn vrouw in de auto, waarna ik mijn shirt binnenste buiten trek en met de zwarte kant ervan weer drie gram wiet ga kopen, maar dan met een bril op en nooit geeft dat een probleem.
Afgelopen zaterdag evenwel werd ik aangesproken door een Pool, die gebrekkig Engels sprak: bij mijn tweede binnentreden van de shop-met omgedraaid T-shirt- stopte hij me 50 euro in de hand met het verzoek om wiet voor hem te kopen.
Ik ken de eigenaren en baliemedewerkers al jaren en vroeg hem mee naar binnen. zodat hij zijn eigen keus kon bepalen.
Dat was dus geen enkel probleem: ik had mijn ID bij me, legde hem de "kaart uit", en mocht voor de beste man drie gram wiet kopen.
Alleen kon ik -overigens terecht- niet een tweede portie van drie gram wiet voor onszelf kopen.
Overigens zei de baliemedewerker, kom in de toekomst exact om zes uur, want dan verwisselen we van wacht.
Dan kunnen jullie op die manier beiden twee keer drie gram wiet kopen.
Het is een kleine moeite om iemand te gerieven: de Pool heeft mijn 06-nummer, met die restrictie dat mijn dienstverlening uitsluitend voor hem is bestemd en dat ik niet voor zestig andere lotgenoten -ze slapen in een of ander klooster dat door hun werkgever is omgebouwd tot appartementen- als boodschappenjongen ga spelen.
Comment