Ik handel ze even af, per puntje.
Merktrouw zijn, dat is iets persoonlijks.
Ten eerste: we weten allemaal dat aarde variabel is, en geen stabiele pH kent omdat er een wisselwerking ontstaat. Het bufferende effect van aarde is daarom juist zo aangenaam; er is ruimte om foutjes te maken omdat de aarde de pH stabiliseert. Omdat enzymen opgebouwd zijn uit proteinen, kan hun werking ontzettend beinvloed worden door de lokale pH. Daarnaast scheidt de plant zuren uit in de rhizosfeer, waardoor het enzym wellicht helemaal niet kan werken zodra het in de buurt van de wortels komt.
Zelf te testen: Leg een kippen ei in azijn voor een tijd; het zal daarna wit en gestold zijn. Bewijs dat eiwitten onherstelbaar veranderen bij een veranderde pH. Ceviche, een mediterraanse bereidingswijze, berust precies op dat principe: Eten "koken" zonder warmte, maar met zuur.
Ten tweede: jawel, het is wel zo dat enzymen niets doen onder hun werkingstemperatuur of boven hun werkingstemperatuur. Google even naar optimal enzyme activity en je ziet dat de temperatuur redelijk nauw komt. Hetzelfde zien we met koken; kook een ei, en koel het daarna af, het verandert niet terug in een transparante vloeistof, het blijft wit. Temperatuur heeft vernietigende effecten op eiwitten. Nogmaals: enzymen zijn eiwitten.
Ten derde: cofactoren voor enzymen zijn chemisch specifiek, dat wilt zeggen: zonder de cofactor die hoort bij het enzym, werkt het enzym niet. Voor cellulase is dat Magnesium, en niets anders. Zoals in onze hemoglobine Fe (ijzer) zit, en niets anders. Je kunt ze niet zomaar vervangen 'omdat je dat zelf wilt'. Dat is een biochemische wetmatigheid. Daarbij komt dat andere metalen, zoals die in de oplossing zitten, vernietigend kunnen werken op een enzym.
Ten vierde: nee. Het bodemleven onderhoud zichzelf. Misschien niet het bodemleven wat de plant prefereert, maar bodemleven kan zonder hulp van de mens prima floreren. Dan maak je de fout door te zeggen dat in enzymen (dat zijn eiwitten/proteinen) micro-organismen zitten.. Da's nogal onmogelijk. Micro-organismen maken zelf enzymen en scheiden die soms uit, maar andersom is echt veruit onmogelijk; er zijn niet eens eiwitten groot genoeg om micro-organismen in te proppen. We hebben het hier over een formaatverschil van een miljoenvoud.
Ten vijfde: jawel, altijd. Ook dat is een biochemisch feit. Of de plant het niet op kan nemen, of om andere reden geen stikstof krijgt, het gele blad is een reactie op stikstoftekort in het blad. Dode wortelcellen blokkeren niets; de plant is vernuftig genoeg om met haarwortels te werken. Ook dat zou ik eens nazoeken als ik jou was. Niets in de plant gaat zomaar dood, en oude bomen met veel oude cellen zouden opeens minder goed moeten presteren als je gelijk zou hebben. Het tegendeel blijkt echter waar.
Ten zesde: ik zeg juist dat het goed is, en niet slecht. Hesi verklaart dat het slecht is.
Ten zevende: Je kunt wel willen dat enkel de dode cellen aangevreten worden, maar het enzym heeft daar lak aan. Die vreet alle cellulose die het tegenkomt, levend EN dood. Dat gegeven wordt handig gebruikt in laboratoria waar men plantencellen wilt laten versmelten (protoplast fusie bijvoorbeeld) waarbij levende cellen door trichoderma-enzymen worden ontdaan van hun cellulosestructuur. Enzymen maken geen zuurstof vrij in dit geval. Het bodemleven een punch geven met zuurstof, is vreemd. Bodemleven bestaat voor ongeveer de helft uit organismen die dood gaan door zuurstof. Zogenaamde anaerobe micro-organismen. Zie hieronder voor meer..
Mg zit niet in elke bloeivoeding. De meeste bloeivoedingen bestaan uit Kalium (K) en Fosfor (P). Wellicht dat er uitzonderingen zijn; er zijn voldoende varianten met eigen recepten. Goed, weer het omkeerstukje van enzymen en micro-organismen.. Katalyseren kan een enzym inderdaad, dat is zijn functie. Maar micro-organismen maken zelf ook enzymen, die hebben geen katalysator nodig. Trichoderma leeft immers in elke bodem en op elke plant, en is constant bezig met je plant te helpen. Extra zuurstof is goed voor de plant, niet voor het bodemleven. Er zijn diverse studies die aantonen dat het bodemleven kapot gaat wanneer men de boel omspit.
Wat ik daar zeg, is dat ik graag zou zien of de HESI mix echt werkt, en of iemand dat wilt bewijzen door een sateprikker af te laten breken. Dat kan door hem in de fles te hangen, of, nog beter zelfs: door hem in je water-oplossing te leggen. Zou het echt werken, dan zien we daar afbraak. Zien we dat niet? Dan hebben we te maken met een fles sporenelementen gemengd met een dosis bullshit.
Sporenelementen geven planten ook de nodige vitaliteit terug, en verklaren alle reacties die je zo geweldig beschrijft. Zoek eens na waarom pokon eenzelfde product - zonder enzymen - 'groenblijver' noemt. Dat zou toch niet zijn.. Omdat planten er groen door blijven?!
Daarnaast is een pot een beperkte ruimte. In de volle grond is het niet enkel het bodemleven, maar ook de mogelijkheid van de plant om van ver weg voedingsstoffen op te halen. Een plant kan in de volle grond 'op zoek' naar bronnen, in een pot niet. Afbraak van organisch materiaal in je potgrond zorgt voor inklinking, wat een zuurstofgebrek tot gevolg heeft. Dat rijmt niet met wat hesi zegt.
Nogmaals: het zijn de sporenelementen die het effect veroorzaken, niet de enzymen. Dat is een gimmick.
Merktrouw zijn, dat is iets persoonlijks.
Ten eerste: we weten allemaal dat aarde variabel is, en geen stabiele pH kent omdat er een wisselwerking ontstaat. Het bufferende effect van aarde is daarom juist zo aangenaam; er is ruimte om foutjes te maken omdat de aarde de pH stabiliseert. Omdat enzymen opgebouwd zijn uit proteinen, kan hun werking ontzettend beinvloed worden door de lokale pH. Daarnaast scheidt de plant zuren uit in de rhizosfeer, waardoor het enzym wellicht helemaal niet kan werken zodra het in de buurt van de wortels komt.
Zelf te testen: Leg een kippen ei in azijn voor een tijd; het zal daarna wit en gestold zijn. Bewijs dat eiwitten onherstelbaar veranderen bij een veranderde pH. Ceviche, een mediterraanse bereidingswijze, berust precies op dat principe: Eten "koken" zonder warmte, maar met zuur.
Ten tweede: jawel, het is wel zo dat enzymen niets doen onder hun werkingstemperatuur of boven hun werkingstemperatuur. Google even naar optimal enzyme activity en je ziet dat de temperatuur redelijk nauw komt. Hetzelfde zien we met koken; kook een ei, en koel het daarna af, het verandert niet terug in een transparante vloeistof, het blijft wit. Temperatuur heeft vernietigende effecten op eiwitten. Nogmaals: enzymen zijn eiwitten.
Ten derde: cofactoren voor enzymen zijn chemisch specifiek, dat wilt zeggen: zonder de cofactor die hoort bij het enzym, werkt het enzym niet. Voor cellulase is dat Magnesium, en niets anders. Zoals in onze hemoglobine Fe (ijzer) zit, en niets anders. Je kunt ze niet zomaar vervangen 'omdat je dat zelf wilt'. Dat is een biochemische wetmatigheid. Daarbij komt dat andere metalen, zoals die in de oplossing zitten, vernietigend kunnen werken op een enzym.
Ten vierde: nee. Het bodemleven onderhoud zichzelf. Misschien niet het bodemleven wat de plant prefereert, maar bodemleven kan zonder hulp van de mens prima floreren. Dan maak je de fout door te zeggen dat in enzymen (dat zijn eiwitten/proteinen) micro-organismen zitten.. Da's nogal onmogelijk. Micro-organismen maken zelf enzymen en scheiden die soms uit, maar andersom is echt veruit onmogelijk; er zijn niet eens eiwitten groot genoeg om micro-organismen in te proppen. We hebben het hier over een formaatverschil van een miljoenvoud.
Ten vijfde: jawel, altijd. Ook dat is een biochemisch feit. Of de plant het niet op kan nemen, of om andere reden geen stikstof krijgt, het gele blad is een reactie op stikstoftekort in het blad. Dode wortelcellen blokkeren niets; de plant is vernuftig genoeg om met haarwortels te werken. Ook dat zou ik eens nazoeken als ik jou was. Niets in de plant gaat zomaar dood, en oude bomen met veel oude cellen zouden opeens minder goed moeten presteren als je gelijk zou hebben. Het tegendeel blijkt echter waar.
Ten zesde: ik zeg juist dat het goed is, en niet slecht. Hesi verklaart dat het slecht is.
Ten zevende: Je kunt wel willen dat enkel de dode cellen aangevreten worden, maar het enzym heeft daar lak aan. Die vreet alle cellulose die het tegenkomt, levend EN dood. Dat gegeven wordt handig gebruikt in laboratoria waar men plantencellen wilt laten versmelten (protoplast fusie bijvoorbeeld) waarbij levende cellen door trichoderma-enzymen worden ontdaan van hun cellulosestructuur. Enzymen maken geen zuurstof vrij in dit geval. Het bodemleven een punch geven met zuurstof, is vreemd. Bodemleven bestaat voor ongeveer de helft uit organismen die dood gaan door zuurstof. Zogenaamde anaerobe micro-organismen. Zie hieronder voor meer..
Mg zit niet in elke bloeivoeding. De meeste bloeivoedingen bestaan uit Kalium (K) en Fosfor (P). Wellicht dat er uitzonderingen zijn; er zijn voldoende varianten met eigen recepten. Goed, weer het omkeerstukje van enzymen en micro-organismen.. Katalyseren kan een enzym inderdaad, dat is zijn functie. Maar micro-organismen maken zelf ook enzymen, die hebben geen katalysator nodig. Trichoderma leeft immers in elke bodem en op elke plant, en is constant bezig met je plant te helpen. Extra zuurstof is goed voor de plant, niet voor het bodemleven. Er zijn diverse studies die aantonen dat het bodemleven kapot gaat wanneer men de boel omspit.
Wat ik daar zeg, is dat ik graag zou zien of de HESI mix echt werkt, en of iemand dat wilt bewijzen door een sateprikker af te laten breken. Dat kan door hem in de fles te hangen, of, nog beter zelfs: door hem in je water-oplossing te leggen. Zou het echt werken, dan zien we daar afbraak. Zien we dat niet? Dan hebben we te maken met een fles sporenelementen gemengd met een dosis bullshit.
Sporenelementen geven planten ook de nodige vitaliteit terug, en verklaren alle reacties die je zo geweldig beschrijft. Zoek eens na waarom pokon eenzelfde product - zonder enzymen - 'groenblijver' noemt. Dat zou toch niet zijn.. Omdat planten er groen door blijven?!
Daarnaast is een pot een beperkte ruimte. In de volle grond is het niet enkel het bodemleven, maar ook de mogelijkheid van de plant om van ver weg voedingsstoffen op te halen. Een plant kan in de volle grond 'op zoek' naar bronnen, in een pot niet. Afbraak van organisch materiaal in je potgrond zorgt voor inklinking, wat een zuurstofgebrek tot gevolg heeft. Dat rijmt niet met wat hesi zegt.
Nogmaals: het zijn de sporenelementen die het effect veroorzaken, niet de enzymen. Dat is een gimmick.
Comment