Oogsten en Drogen: Wiet curen

[Kastanje57]

Hallo,

ik heb een vraag over het proces van curen.
Begin mei heb ik m'n eerste oogst binnengehaald.
Na 3 weken drogen in het donker heb ik de toppen in afgesloten wekpotten gestopt.
Elke dag doe ik de potten eventjes open en ruik de inhoud ervan.

Wat me opvalt is dat de wiet nu, na 6 weken curen, nog steeds een wat zurige tinctuur lucht heeft.
De wiet wordt wel steeds beter, zachter en dus prettiger om te vaporizen.

Ik heb op internet veel topics gelezen over het curen van wiet en daarbij ben ik vooral allerlei problemen tegengekomen, zoals een ammoniak lucht of een graslucht.
Over het verloop van het curen en de geur die de wiet afgeeft, heb ik niks kunnen vinden.

Mijn vraag is dus simpel, is het normaal dat de wiet deze licht zurige tinctuur lucht afgeeft tijdens het curen?

Oh ja, net zoals in m'n vorige topic van begin mei, zal deze vraag wellicht al eerder gesteld zijn, mijn excuses daarvoor.
Ik kan niks zinnigs vinden over het verschijnsel wat ik tegenkom bij het curen.
De wiet zelf is trouwens heel sterk en van prima kwaliteit, het doet me denken aan de zwarte afgaanse hashies die ik in m'n jeugd gerookt heb.

[LR2]

Goeie vraag eigenlijk. Nog niet eerder uitgebreid behandeld; het verloop van een cure.

Aromatische koolwaterstoffen
Geur- en smaakstoffen maken de wiet lekker, of minder lekker. Te vroeg oogsten kan er voor zorgen dat de wiet nog niet zijn optimale smaak bereikt heeft, de stoffen die daar dan in voor komen zijn bijna dezelfde als in gras. Dat veroorzaakt een hooi-achtig geurtje, ongeacht of je lang cured of niet. Deze stoffen moeten opgebouwd worden, soms zelfs stevig reageren met licht en andere chemische stoffen in wiet, om goed tot uiting te komen. In te laat geoogste wiet, kunnen de geur- en smaakstoffen al verdwenen zijn, omdat zelfs de top van de plant blijft ademen en chemische reacties blijven doorlopen. Echter, veel vaker blijven bij laat geoogste toppen de smaak en geurstoffen enigszins in de plant.
Aromatische koolwaterstoffen hebben de neiging om te verdampen; dat is in 100% van de geurstoffen zo, omdat ze anders nooit in de lucht zouden komen, je zou ze dan niet kunnen ruiken. Ik gebruik nu even de definitie van geurstof in de context: een geurstof is een stof die je ruikt op kamertemperatuur. Smaakstoffen kunnen op allerlei manieren vrij komen.

Terpenen
Afgeleid van de eerst gevonden vluchtige stof alfa-1-pineen wat voor komt in Dennenbomen (geslacht pinus) zijn stoffen die zowel een geurstof kunnen zijn, als een smaakstof. Terpenen hebben echter de neiging om chemische reacties te helpen plaatsvinden. Of de plant dit bewust doet, of niet, dat is onderdeel van debat. Wat nu de precieze functie is, is ook redelijk onbekend. Hoe meer er over gevonden wordt, hoe belangrijker die groep chemische stoffen blijkt. Bacterien en schimmels, evenals planten, blijken terpenen als moedertaal te hebben. Daarmee communiceren ze. Een deel daarvan kunnen we ruiken, de overige 140.000 typen terpenen ruiken wij niet. Terpenen komen in allerlei vormen voor, maar ook deze moeten eerst door de plant aangemaakt worden.
Tijdens het curen kunnen deze verdampen, de wat 'zwaardere' terpenen doen dat niet; die zorgen later voor de smaak. Tijdens het curen reageren deze terpenen ook verder met de eerder genoemde aromatische stoffen, en met veel andere stoffen in de wiet. Wat uiteindelijk zorgt voor een afgeronde maar complexe smaak.

Curen
Is eigenlijk niets meer dan deze reacties vertraagd laten verlopen, en intact houden door de boel afgesloten te laten. Het kleine restantje vocht kan daarnaast helpen om nog wat watergebonden reacties te laten verlopen, maar eigenlijk zou er nooit genoeg vocht in zitten om bijvoorbeeld zetmelen om te zetten naar suiker. Wel kan het zetmeel in vochtige toestand, met hulp van bovenstaande stoffen, wat afbreken. Dat geldt voor veel componenten van de wiet. Dat draagt later bij aan de smaak.
Wat traag curen ook als effect heeft, en waar het water wel een belangrijke rol in speelt is het afsluiten van cellen. Een droge plantcel barst het liefst open; ze haalt haar stevigheid uit water, en als dat verdwijnt dan knapt ze. Behalve als dat water traag verdwijnt; de cel krimpt dan gelijkmatig in, waardoor veel stoffen ingekapseld worden. Dit komt ten goede voor de smaak. Hoe geleidelijker het droogproces verloopt, hoe beter de smaak behouden wordt. Ik gebruik zelf een droogmachine, het is voor mij dus een sport om te zorgen dat de boel niet te snel opdroogt. Droog je wiet bijvoorbeeld in de zon, dan houdt je bijna geen smaak meer over, of enkel de stoffen die op die temperatuur niet makkelijk verdampen.
We drogen in het donker om tevens de reactie van licht te beperken. Licht kan veel stoffen doen reageren.

Het cure proces zelf is dus een complex spel van allerlei factoren, van chemische reacties waar we weinig over weten.

Ammoniakgeur betekent echter dat er iets fout is; de wiet is waarschijnlijk aan het rotten of fermenteren, en dus te nat weggezet. Ammoniak vrij krijgen uit een plant kan alleen met bacterien, en dat zijn vaak geen frisse jongens.

Een graslucht kan erop wijzen dat het droogproces te snel is verlopen, of dat de wiet te vroeg geoogst is. Maar hierbij moet ik benadrukken; sommige wietsoorten hebben nu eenmaal een gras-aroma van zichzelf, breeders van die soorten hebben daar soms specifiek voor gekozen (weinig overlast voor de buren) of het is per ongeluk zo gegaan (inteelt met weinig geurende soorten, of soorten die pas goed geuren in een binnenkweek maar niet in een buitenkweek). Dat gras-aroma is er trouwens best moeilijk uit te kweken heb ik gemerkt.

Een zurige geur kan op van alles wijzen. Kimchi-zurig kan wijzen op fermentatie door lactobacillus. Zuur kan ook deel uitmaken van het natuurlijke aroma van wiet, bijvoorbeeld in lemon haze of andere haze soorten waar veel limoneen en andere citrus-achtige stoffen in zitten. Een azijngeur is een slecht teken; de wiet is aan het fermenteren en er komt azijnzuur vrij, dat is schadelijk voor je longen.
"zurige tinctuur lucht" is nou niet echt een beschrijving die ik kan mentaal ergens aan kan toedichten. Wat voor zuur? Azijn? Citroen? Kattenpis? Appel?
Of die geur normaal is, hangt er dus van af..

[belladonna]

Ik heb ok altijd van die vreemde geuren in mijn wiet potten er zijn maar enkele in al die jaren geweest die echt naar Wiet roken bij het curen in potten .
Vaak een gras lucht of hooi en soms dat zure en die ammoniak lucht is ook erg herkenbaar.
Wat ik wel merkte is het rook vreemd maar als ik dan een topje ging kruimelen rook het in eens heerlijk als of dan de lekkere geur in eens vrij kwam

[beowulf]

Huh? Al mijn wiet in weckpotten ruikt naar wiet. Na het drogen is de geur effe weg, de volgende dag is die daar al terug. De enige soorten die wat naar hooi beginnen ruiken zitten er nu al meer dan twee jaar in. Logisch, daar is het goed vanaf. Ammoniak, nog nooit meegemaakt. Ondertussen toch al een soort of 40 gekweekt... Alles ruikt heel fris. Als de wiet droog is gaat de pot dicht en die blijft ook dicht als ik er niet moet in zijn.

[Kastanje57]

Bedankt voor de uitgebreide reactie, daar kan ik verder mee.

Ik zal proberen te omschrijven wat ik bedoel met "licht zurige tinctuur" geur.
De toppen ruiken naar wiet maar het is net of er een alcoholachtige, licht zure bijgeur vanaf komt.
Je schrijft over aromatische koolwaterstoffen en terpenen.
Wel, de wiet ruikt naar zo'n terpeen achtig iets en heeft er bovendien een lichte zure geur bij die verder niet te plaatsen is.

Ik gebruik geen lemon in de wiet, geen appelaroma oid.
Het ruikt niet naar het ammoniak in kattepis.
De zurige geur lijkt sterk op de geur van azijn maar azijnzuur ruikt prikkelend in je neus en keel, de zurige geur van m'n wiet doet dat niet.
De wiet zelf is echt goed, bij het verkruimelen met een grinder krijg ik licht vochtige, plakkende wiet waar je knetterstoned van wordt bij gebruik in de vaporizer.
Daar ligt het niet aan.

Ik vermoed nu, na het lezen van de reacties, dat ik dus een terpeen of andere aromatische koolwaterstof ruik.
Verder houd ik het in de gaten, doe de potten elke dag eventjes open om te ontluchten.
De wiet is niet scherp, was ie wel 4-5 weken geleden.
Het is ook geen ongezonde geur.
Het is meer een soort luchtje dat je vroeger in een apotheek kon ruiken in de tijd dat daar nog zelf medicatie werd gemaakt.

Ik hoop dat het nu meer duidelijk is wat ik bedoel met de term zurige tinctuur geur.

Naschrift:
Ik bedenk me ineens het volgende,
Kan het zijn dat de toppen aan het vergisten zijn?
Als gevolg van vergisting ontstaat alcohol dat weer omgezet wordt in azijnzuur.
Dat is eigenlijk precies wat ik ruik, een mengsel van iets van een alcoholachtige tinctuur gemengd met de zure lucht van azijnzuur.

[beowulf]

Nee, dat is volgens mij vrij onmogelijk want daar mag geen zuurstof aan te pas komen.

[Kastanje57]

Beowulf, volgens mij klopt jouw uitspraak niet.
Hoe wil je anders deeg laten rijzen als daar geen zuurstof bij mag komen?

[beowulf]

ik had het puur over uw uitspraak van alcohol die vrij komt. Dat is bij brood ook niet het geval. Gisten op zich kan bij de twee ja. Maar dan nog, ik zie dat in een weckpot met wiet in niet gebeuren.

[LR2]

Dat is eigenlijk precies wat ik ruik, een mengsel van iets van een alcoholachtige tinctuur gemengd met de zure lucht van azijnzuur.

Aceton-achtig wellicht?
Hoe dan ook, zulke geuren zijn geen goed teken.
Da's de geur van een bepaalde soort bacterien die zich tegoed doen aan de wiet. Er vindt dus afbraak plaats, dat betekent dat de wiet te nat is en dat je mogelijk een gezondheidsrisico neemt. Niet alleen door de 'geur' of dampen die vrij komen, maar ook omdat je mogelijk miljoenen bacterien of sporen daarvan direct je longen in zuigt.

[Kastanje57]

Het ruikt niet naar aceton, zoveel is wel zeker.
Verder is de wiet in de pot licht vochtig plakkerig bij verkruimelen in een grinder.
De wiet zelf is okay en geenszins in een ontbinding- of verottingsproces.

Als de pot een nacht open gestaan heeft, is de zurige geur is er vanaf.
Het ruikt dan naar wiet, sterke wiet met een goede high en dito stoned gevoel.
Een paar dagen later, als ik de pot weer open, is de wat zurige geur weer terug.

Het kan volgens mij verder geen kwaad, ik was alleen benieuwd of er anderen waren met soortgelijke ervaring.

[belladonna]

Je mot is nie zo veel aan de pot ruiken

[Kastanje57]

ok en nogmaals bedankt voor de info.
Ik ben tevreden en kan nu een half jaar vooruit.
Vanaf nu gaat de pot enkel nog open om er een beetje voor gebruik uit te halen.

[Mammy]

De wiet is wel droog maar van binnen nog niet helemaal. Ik ken het zure wat je bedoeld en heb het ook wel eens met een Amnesia uit de shop. Even open laten liggen en het is weg.

[BackYardPlant]

eventueel kan je eens alles uit de pot halen (donkere omgeving) en ff in een andere schone niet ruikende pot doen en die pot ff laten luchten, volgensmij hangt de lucht in de pot zelf en niet zo zeer de toppen (meer), want precies zoals bella zegt als ik dan een topje eruit haal en in de grinder doe rook t ineens wel lekker

Althans ik had dat ook en heb dat ff gedaan en het was ineens een heel stuk minder. Had t wel tussenduur uur of 12 buiten de pot gelegd ipv in een andere pot te doen


Mijn theorie is dat t komt doordat de muffere geur niet uit de pot kan ontsnappen o.i.d. en door alles er ff uit te halen en (bijvoorbeeld) tijdelijk in een andere pot te doen kan die geur eruit

bij mij hielp t in ieder geval

[DrSven]

bij de video's van http://greenhouseseeds.nl hebben ze het heel vaak met curen over
drogen -> papieren zakken ->koelkast
Kan iemand hier iets (on)zinnigs over zeggen?